Muzeum Narodowe przygotowało kameralną wystawę 16 dzieł Marca Chagalla, które rok temu kupiono na aukcji w Szwajcarii. Był to bezprecedensowy zakup w historii polskiego muzealnictwa. Wszystkie prezentowane dzieła to prace na podłożu papierowym, dlatego nie bedą mogły być prezentowane stale. Obecnie to największa kolekcja dzieł Chagalla w naszym kraju.
Prace artysty, które możemy obejrzeć w warszawskim Muzeum pochodzą z czasów jego dojrzałej twórczości. Powstały w latach 60. i 70. XX wieku, w okresie rozkwitu rysunku i grafiki w zachodniej Europie. Widać charakterystyczne motywy sztuki Chagalla: interpretacja scen biblijnych, pary zakochanych, bukiety kwiatów, zwierzęta i ludzi unoszących się często w przestworzach. Dzieła zachwycają żywą kolorystyką oraz niezwykłą oniryczną atmosferą, łączącą elementy rzeczywiste z fantastycznymi. Muzeum pokazuje też dwie wczesne prace Marca Chagalla, które były w zbiorach MNW od lat 70. XX wieku – ilustracje do autobiografii artysty Moje życie oraz do Martwych dusz Mikołaja Gogola.
Styl Chagalla i tematyka jego dzieł wykształciły się w latach 20. XX wieku. Artysta często nawiązywał do judaizmu i kultury żydowskiej. W późniejszym okresie repertuar jego ulubionych tematów poszerzył się o motywy związane z chrześcijaństwem. Chagall był Żydem, ale zawsze fascynował go katolicyzm, zwłaszcza postać Chrystusa. Po II wojnie światowej częściej i chętniej niż dotychczas sięgał po rysunek i grafikę, z upodobaniem tworzył także witraże.
Witebsk, Petersburg, Paryż, Nowy Jork – życie twórcze Chagalla upływało w różnych rejonach świata. Urodził się w 1887 roku na Peskowatce, ubogim przedmieściu Witebska, w rodzinie chasydzkich Żydów. Był najstarszym z dziewięciorga dzieci. Kształcił się w Petersburgu, ale największy wpływ na jego sztukę miały studia artystyczne w Paryżu i kontakt ze środowiskiem École de Paris. Tam zaznajomił się z kubizmem i futuryzmem. Dalsze lata życia artysty to liczne podróże po Europie. W czasie II wojny światowej Chagall wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i zamieszkał w Nowym Jorku. Doświadczenia komunizmu i hitleryzmu znalazły odzwierciedlenie w jego późniejszej twórczości. W 1948 roku powrócił do Francji, a w 1966 roku osiadł na stałe w Saint-Paul-de-Vence koło Nicei.
Wystawa „Chagall” jest jednym z wydarzeń Jubileuszu 160-lecia Muzeum.
Wystawa pod Honorowym Patronatem Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, prof. Piotra Glińskiego
Zakup 14 rysunków Marca Chagalla, prezentowanych na wystawie, został zrealizowany dzięki środkom z rezerwy budżetowej Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego przekazanych w ramach dotacji celowej przez Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. dr. hab. Piotr Glińskiego.
kuratorka wystawy: dr Anna Manicka / Zbiory Sztuki Nowoczesnej MNW