Jak zauważyła brytyjska prasa, życie Singha, mieszkającego od 1992 r. w Londynie, oraz jego sukcesy sportowe były inspiracją dla wielu biegaczy. Jako datę swoich urodzin podawał 1 kwietnia 1911 r., choć w tamtym okresie w skolonizowanych przez Wielką Brytanię Indiach akty urodzenia na wsiach były rzadko wystawiane.
Jego rodzice byli rolnikami. Kiedy był małym dzieckiem miał problemy zdrowotne i samodzielnie zaczął chodzić dopiero w wieku pięciu lat. Nie poszedł nigdy do szkoły, ale pracował w gospodarstwie, wypasając bydło i uprawiając kukurydzę oraz pszenicę. Ożenił się i miał sześcioro dzieci. Do Wielkiej Brytanii przeprowadził się po śmierci żony.
Swój pierwszy maraton w Londynie Singh przebiegł w 2000 r., mając 89 lat. Uzyskał wtedy czas 6 godzin 54 minuty. Był on wówczas szybszy o 58 minut od innego biegacza w porównywalnym wieku, który także brał wtedy udział w zawodach.
Rekord życiowy Singh uzyskał trzy lata później podczas biegu w Toronto, schodząc poniżej sześciu godzin i kończąc bieg czasem 5.40.Wraz z kolejnymi sukcesami został nazwany „Tornadem w Turbanie”, w związku z tym, że biegał w tradycyjnym dla wyznawców sikhizmu turbanie na głowie.
W 2011 roku ponownie wystartował w Londynie i wówczas został on uznany za pierwszego w historii stulatka, który przebiegł maraton. Rok później był jednym z niosących pochodnię z ogniem olimpijskim podczas tradycyjnej sztafety przed igrzyskami w Londynie, po czym przeszedł na sportową emeryturę.
Pytany wielokrotnie przez dziennikarzy, skąd czerpie siłę i wytrzymałość, odpowiadał, że ostatnie kilometry przed metą „biegnie rozmawiając z Bogiem”. Uważał także, że swoje długie życie zawdzięcza diecie, składającej się z imbirowego curry, oraz regularnej medytacji.
![Kogo wybrał Kulesza? W czwartek prezentacja selekcjonera i jego sztabu [LISTA NAZWISK]](https://files.niezalezna.tech/images/upload/2025/07/14/n_18b0583cb4063347296737c481927ee55fab9ca1e632c8f34af7402148c95d44_c.jpg?r=1,1)
