- Mochnacki uważał, że bez dwóch elementów - bez względu na zaangażowanie Polski nie da się odrodzić - bez czynu zbrojnego i bez porozumienia wszystkich warstw społecznych - powiedział Tomasz Sakiewicz na antenie TVP Info, odnosząc się do życia oraz twórczości pisarza Maurycego Mochnackiego, określanego obecnie "wizjonerem".
Na wojskowym lotnisku Okęcie w Warszawie wylądował w sobotę samolot CASA lecący z Francji z trumną ze szczątkami Maurycego Mochnackiego - działacza emigracyjnego, pisarza, uczestnika i kronikarza Powstania Listopadowego . Maurycy Mochnacki wraz z Ksawerym Bronikowskim założył Gazetę Polską, której był redaktorem od grudnia 1826 r. do grudnia 1829 r.
W piątek w Auxerre, mieście, w którym Mochnacki zmarł i został pochowany, odbyła się msza pożegnalna. Trumnę po mszy wynosiła z kościoła delegacja Klubów Gazety Polskiej. Było to jedyne środowisko polonijne wyróżnione w ten sposób.
W ostatniej drodze do ojczyzny towarzyszyli Mochnackiemu żołnierze oraz delegacja z Polski, na czele z pełnomocnikiem rządu ds. Polonii i Polaków za Granicą Janem Dziedziczakiem, a także przedstawiciele mera Auxerre, miasta, w którym Mochnacki zmarł i został pochowany.
Na wojskowym lotnisku Okęcie w Warszawie odbyła się w sobotę ceremonia powitania z honorami w asyście wojskowej trumny ze szczątkami działacza emigracyjnego, pisarza, uczestnika i kronikarza Powstania Listopadowego Maurycego #Mochnacki.
— Portal PolskiFR (@polskifrfr) November 27, 2021
Więcej: https://t.co/5TmIOZlPpE pic.twitter.com/89DKM7JvQQ
Wojskowy duchowny odmówił modlitwę, a następnie trumnę przeniesiono do karawanu, który odjechał do Katedry Polowej Wojska Polskiego, gdzie odprawiono mszę żałobną. Po jej zakończeniu szczątki Mochnackiego zostaną przewiezione na Cmentarz Wojskowy na Powązkach. Tam zostanie pochowany.
O Maurycym Mochnackim na antenie TVP Info wypowiadał się redaktor naczelny "Gazety Polskiej" i "Gazety Polskiej Codziennie" Tomasz Sakiewicz. Zapytany o to, czy o Mochnackim można mówić "wizjoner", odpowiedział następująco:
"Tak. Mochnacki uważał, że bez dwóch elementów - bez względu na zaangażowanie Polski nie da się odrodzić - bez czynu zbrojnego i bez porozumienia wszystkich warstw społecznych, czyli nie walka klas, która ma spowodować, że jedna klasa przejmie władzę nad innym, co propagowali socjaliści, a na koniec już komuniści, a była to popularna myśl w XIX w., tylko porozumienie narodowe. Nie poprzez odebranie tym najwyższym klasom godności, ale podniesienie dogodności tych klas gorzej uposażonych. To rzeczywiście działało. Proszę pamiętać, że nawet zaborcy musieli pewne koncesje dawać na rzecz polskich chłopów, żeby zatrzymać ich poparcie dla polskich powstań."
"Mochnacki wiedział, że połączenie walki o poprawienie poziomu życia warstw gorzej uposażonych z walką narodową, jest ogromnie atrakcyjna. Wiedział, że to jest coś, co może przyciągnąć cały naród i go zjednoczyć. Rzeczywiście, zrozumiano to dopiero kilkadziesiąt lat później, chociaż pierwsze takie postulaty pojawiły się już za czasów Kościuszki, który był porównywalnym wizjonerem, myślał podobnie jak Mochnacki o Polsce."
- skomentował redaktor naczelny "Gazety Polskiej"
Sakiewicz odniósł się również do twórczości Maurycego Mochnackiego, która często wydawana była w sposób "nielegalny". Redaktor użył kolokwializmu, mówiąc, że jeśli było możliwe "kiwać carską cenzurę", to Mochnacki faktycznie to robił.
"Mochnacki publikował tam, gdzie się da i co się da. Jak można było "kiwać carską cenzurę" to ją kiwał, a jak nie można było, to wydawał nielegalnie"
- powiedział.
"On po prostu stosował wszystkie możliwe środki do walki o polską niepodległość i to było celem. Wiedział, że nie da się odzyskać niepodległości bez odrodzenia narodowego, bez podniesienia poziomu ducha narodowego, stąd jego największe dzieło jest dzisiaj wielkim dorobkiem XIX-wiecznej myśli politycznej"
- dodał.
Maurycy Mochnacki (1803-1834) uznawany jest za jednego z najpłodniejszych publicystów politycznych okresu zaborów. Był znany ze swojego radykalizmu i bezkompromisowego diagnozowania przyczyn politycznych klęsk Polski. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, skąd został w 1823 r. relegowany z rozkazu księcia Konstantego za przynależność do Związku Wolnych Polaków. Był uczestnikiem sprzysiężenia Piotra Wysockiego. Wziął udział w Powstaniu Listopadowym. Został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Po upadku zrywu emigrował do Francji, gdzie napisał "Powstanie narodu polskiego w roku 1830 i 1831". Zmarł 20 grudnia 1834 r. w Auxerre.