Co łączy program komputerowy z 1840 roku z lordem Byronem
Ada Lovelace przyszła na świat jako owoc związku wielkiego poety romantycznego lorda Byrona i Annabelli Milbanke, uwielbiającej nauki ścisłe, matematykę, logikę i wszelkie uporządkowanie. Byron nazywał ją „Księżniczką Równoległoboków”, a ona mówiła, że jest „szalony, zły i niebezpieczny”. Nie wiadomo czy połączyła ich krótkotrwała miłość czy tylko namiętność i chwilowe zauroczenie. Wiemy tylko, że spotkali się, zafascynowali swymi odmiennymi osobowościami, a kiedy okazało się, że Annabella jest w ciąży, poeta za namową swej siostry, poprosił ją o rękę i został przyjęty. Jednak miesiąc po narodzinach córeczki, Annabella zabrała swoje rzeczy, dziecko i opuściła męża. Ojciec cały czas myślał o córce – „Czy dziewczynka ma wyobraźnię?” – pisał do Augusty, swej siostry, gdyż Annabella zerwała wszelkie kontakty i nie pozwalała mu na kontakt z Adą.
Poeta wyjechał walczyć o niepodległość Grecji i nigdy już nie zobaczył swej córki. Na łożu śmierci zawołał do swojego lokaja: „O, moje biedne drogie dziecko! Moja droga Ado! Mój Boże, ileż bym dał, żeby ją ujrzeć! Przekażcie jej moje błogosławieństwo!”.
Tymczasem dziewczynka od najmłodszych lat przejawiała wiele zdolności zarówno w dziedzinie matematyki jak i poezji. Widząc to matka postanowiła skierować całą jej uwagę w stronę nauk ścisłych, uważając że to właśnie miłość do poezji zgubiła Byrona. Zatrudniła dla niej wybitnych nauczycieli, wielkich uczonych tamtych lat: Mary Somerville, pierwszą kobietę wybraną do Royal Astronomical Society, oraz Augustusa De Morgana, którego prawa stały się jednym z fundamentów logiki matematycznej. Ada szukała wszelkich nowości w dziedzinie matematyki, m.in. śledziła prace Charlesa Babbage'a, który w 1838 roku zaprojektował swą pierwszą programowalną maszynę matematyczną i dawał na jej temat wykłady w całej Europie. W 1840 roku, na Uniwersytecie Turyńskim, wystąpienie uczonego spisał Luigi Menabrea, (zresztą późniejszy premier Włoch). O przetłumaczenie jego tekstu na angielski poproszono Adę, która nie dość, że to zrobiła, to dodała jeszcze swoje komentarze o łącznej objętości trzykrotnie większej niż oryginalny tekst. W jednym z nich zapisała program, który sterując maszyną Babbage'a, mógł obliczać tzw. liczby Bernoulliego. Uważa się, że był to pierwszy program komputerowy, jaki kiedykolwiek napisano.
Hrabina Lovelace napisała też przy innej „Ta maszyna może tkać wzory algebraiczne, tak jak krosno Jacquarda tka kwiaty i liście, a rachunek symboliczny może służyć do komponowania muzyki na tej maszynie”. Ada zmarła jak jej ojciec, którego zresztą uwielbiała, w wieku 36 lat. Poprosiła, by pochować ją u jego boku.
10 grudnia 1980 roku Ministerstwo Obrony Stanów Zjednoczonych ogłosiło specyfikację nowego języka programowania dla zamówień amerykańskiej armii. Nadano mu nazwę Ada – na cześć hrabiny Lovelace.
Źródło: niezależna.pl
