Nawrocki przekazał Zełenskiemu dokumenty o Zbrodni Wołyńskiej

Podkreślona waga historii

ZOBACZ PODOBNE

Prezydent Nawrocki: Nasz wysiłek nie spotkał się z należytym docenieniem

"Poza kwestiami strategicznymi, mamy dzisiaj świadomość i takie wrażenie odnoszą Polacy, że nasz wysiłek nie spotkał się z należytym docenieniem i to było jednym z tematów naszej rozmowy. Przekazałem to w twardej, miłej rozmowie z panem prezydentem" - poinformował prezydent Nawrocki po spotkaniu.

Wiadomo też, że obu głowom państw towarzyszyli prezesi odpowiednich instytutów pamięci narodowej. Karol Nawrocki podkreślił też, że upomniał się o pilną ekshumację wszystkich ofiar zbrodni wołyńskiej. Temat ten podnosił wielokrotnie jeszcze w kampanii wyborczej, zapowiadając, że jako prezydent będzie dążył do znacznego przyspieszenia sprawy.

Wymowny jest też prezent, jaki polski prezydent dał Wołodymyrowi Zełenskiemu. Według naszych ustaleń, ukraiński prezydent otrzymał dwa tomy książki "Dokumenty Zbrodni Wołyńskiej".

Obserwuj nas w Google News. Kliknij w link i zaznacz gwiazdkę

Czym są "Dokumenty Zbrodni Wołyńskiej"?

Jest to wyjątkowy zbiór dokumentów wytworzony przez działaczy Komitetu Ziem Wschodnich bezpośrednio po fali mordów na Wołyniu, który był przez lata przechowywany przez dr Urszulę Szumską. Ujrzały one światło dziennie 80 lat po "krwawej niedzieli" na Wołyniu. Dla historyków te dokumenty to bezcennym zapis relacji ocalałych Polaków na temat ludobójstwa ukraińskiego, które miało miejsce w latach 40. na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej.

Zeznania w większości zostały uwiarygodnione własnoręcznym podpisem naocznego świadka lub adnotacją o źródle informacji.

"Dokumenty te można zaliczyć do najważniejszych ze wszystkich znanych dotąd pisemnych dowodów zbrodni wołyńskiej. Dzięki nim będziemy mogli dokładniej niż dotychczas oszacować skalę ludobójstwa, którego dopuścili się ukraińscy nacjonaliści na Polakach mieszkających na Wołyniu, oraz przywrócić pamięć o ofiarach – często z imienia i nazwiska – kolejnym pokoleniom"

- pisał IPN po publikacji pierwszego tomu opracowania.

Drugi tom opiera się na księgach przechowywanych w Muzeum-Zamek Tarnowskich w Tarnobrzegu, nazywanych przez twórców źródła "Księgą zieloną" oraz "Księgą brunatną". Zawarto w nich kolejne relacje zebrane przez działaczy Komitetu Ziem Wschodnich od stycznia do lipca 1944 r.