Bajki Greenpeace’u

Ich zdaniem trzeba wyłączyć z gospodarki leśnej 15 proc. polskich lasów. Gdzie? Miejsca aktywiści wybrali dość losowo, a jako dowód na zbrodnie leśników pokazali zdjęcia ze zrębu sosny. Dialog na takim poziomie pokazuje jedynie, że nie warto rozmawiać z jakąkolwiek organizacją ekologiczną zajmującą się lasami. To bowiem ci hipokryci krzyczeli, że Puszcza Białowieska to ostatni taki las naturalny w Polsce i trzeba ją za wszelką cenę chronić. Jak już zahuczeli leśników tam, to hejże przekonywać, że w naszym kraju mamy wiele pięknych obszarów leśnych. I rzeczywiście tak jest. Mało tego, wiem, dzięki komu tak jest. Dzięki leśnikom. Historia polskiego leśnictwa liczy już bowiem setki lat. Czym jest zaś polski oddział Greenpeace’u, który musi mieć niemieckojęzycznego nadzorcę, w porównaniu do Polskiego Towarzystwa Leśnego sięgającego historią 1882 roku? Z całym szacunkiem dla aktywistów, ale nie mają oni żadnych kompetencji do zarządzania lasami. Tymczasem przychodzą z rewolucyjnymi hasłami i niszczą to, co się sprawdza. Jaki to ma sens? Mniej więcej taki, jak moje rady dla NASA w kwestii konstruowania marsjańskiego łazika. Aby ukryć swoją ignorancję, aktywiści posługują się jednak pojęciami, które nie istnieją. I tak np. słyszymy o „lasach o charakterze naturalnym”. Nie ma czegoś takiego. A sama konstrukcja tego pojęcia jest tak absurdalna, jak zastanawianie się nad tym, który człowiek bardziej przypomina małpę. Dalej mamy „drzewostany stare”. I też nikt nie wie, o co chodzi, biorąc pod uwagę, że np. cis może żyć 1500 lat. Jakie to jest więc stare drzewo? I który to stary drzewostan? Opowieść aktywistów ma charakter bajki. Zalecam im spacer po Puszczy Białowieskiej. Atmosfera zabitego przez kornika lasu powinna im przypomnieć, jak się kończą ich działania. Bo chyba dumni z tego nie są.