Obecnie ta arcyważna prawda i arcycenna wartość jest negowana, fałszowana, deprecjonowana i poniewierana. Jej miejsce zajmuje wieloznaczna tolerancja. Dlatego niektórzy myśliciele, np. Emmanuel Levinas, zastępują słowo „miłość” terminem „odpowiedzialność”. Filozof ten pisze: „Niezbyt lubię słowo »miłość«, które jest zużyte i wytarte”. Jednak w XX w. wielu myślicieli, m.in. Max Scheler, Gabriel Marcel, Erich Fromm i Karol Wojtyła, dokonało głębokiej i wnikliwej analizy miłości. Szczytowym osiągnięciem tej filozofii jest dzieło Dietricha von Hildebranda (1889–1977) „Istota miłości”, które wreszcie doczekało się polskiego wydania. Ukazanie się w naszej ojczyźnie tej najcenniejszej filozoficznej książki na temat miłości jest bez wątpienia wydarzeniem duchowo-intelektualnym.
Arcyważna książka o arcyważnej sprawie
Sercem człowieczeństwa jest odpowiedzialność, miłość i wolność. Prawdę o doniosłości miłości wyeksponowało chrześcijaństwo. Św. Jan Ewangelista głosi: „Bóg jest miłością”. Znamy również słynne słowa św. Pawła z „Hymnu o miłości”: bez miłości byłbym niczym.
