Wanda Rutkiewicz najlepsza himalaistka świata
Wanda Rutkiewicz zaginęła 1992 roku, miała 49 lat i była jedną z najwybitniejszych himalaistek w historii. Jako pierwsza Polka i trzecia kobieta w 1978 roku wspięła się na Mount Everest. Po kilku nieudanych próbach w 1986 roku była pierwszą kobietą na K2.
Na temat jej odejścia na tajemniczej górze Kanczendzondze, do dziś krążą legendy. Dokładne okoliczności jej śmierci przy próbie wejścia na trzeci szczyt świata pokrywa mgła tajemnicy. Była to wyprawa meksykańska, którą prowadził Carlos Carsolio. Dołączyła do niej Wanda i Arkadiusz Gąsienica-Józkowy – młody, bardzo silny alpinista z Zakopanego.
Córka inżyniera Zbigniewa Błaszkiewicza i Marii z Pietkunów. Miała troje rodzeństwa: Jerzego, Michała i Janinę. Jeszcze w czasach licealnych zapowiadała się na świetną siatkarkę, grała w I lidze (nawet kandydowała do gry w reprezentacji Polski).
Pierwsze kontakty ze wspinaniem miała w Rudawach Janowickich, na skałkach koło Janowic Wielkich, w pobliżu Jeleniej Góry. W 1962 roku ukończyła kurs taternicki na Hali Gąsienicowej w Tatrach. Po Tatrach były Alpy (od 1964), Pamir, Hindukusz i Himalaje. Należała do Klubu Wysokogórskiego we Wrocławiu, a po 1973 roku do Klubu Wysokogórskiego w Warszawie.
Osiągnięcia Wandy Rutkiewicz stawiają ją w gronie najlepszych himalaistek w historii. O swoich wyprawach i płynących stąd przemyśleniach często pisała w czasopismach o tematyce alpinistycznej. Była zdecydowaną rzeczniczką i zdeterminowaną realizatorką wspinaczkowej samodzielności kobiet. Była też autorką lub współautorką kilku książek.
Zaginęła w maju 1992 podczas ataku szczytowego na Kanczendzongę. Wraz z Carlosem Carsolio 12 maja o godz. 03:30 wyruszyli w górę z obozu IV na 7950 m. Po 12-godzinnej wspinaczce w głębokim śniegu Carsolio stanął na wierzchołku. Schodząc, napotkał Wandę na wysokości ponad 8200 metrów. Mimo braku sprzętu biwakowego zdecydowała się przeczekać noc i kontynuować wejście następnego dnia. Według ówczesnego komunikatu Ministerstwo Turystyki Nepalu uznało prowadzenie akcji ratunkowej za praktycznie niemożliwe, a informacja o zaginięciu Polki dotarła do Polski po prawie dwóch tygodniach, 25 maja 1992. Jej ciała nie odnaleziono.
Źródło: niezalezna.pl
