W Polsce system służby zdrowia bazuje przede wszystkim na świadczeniach Narodowego Funduszu Zdrowia. To z państwowych szpitali, klinik i przychodni korzystamy najczęściej. Powstający na co najmniej 5 lat Narodowy Program Zdrowia - podstawowy dokument polityki zdrowia publicznego ustanawiany w drodze rozporządzenia Rady Ministrów - wyznacza najważniejsze zadania do realizacji na rzecz poprawy zdrowia i związanej z nim jakości życia społeczeństwa. Ale czas oczekiwania na gwarantowane świadczenia, trudna dostępność pewnych specjalizacji, a nieraz obawa o jakość leczenia sprawiają, że coraz częściej Polacy sięgają po prywatne ubezpieczenia zdrowotne.
Kto lepiej dba o zdrowie pacjenta: państwowy czy lekarze przyjmujący prywatnie?
Zalety prywatnej opieki medycznej
Do głównych plusów prywatnej służby zdrowia należy z pewnością krótszy czas oczekiwania na zabieg lub konsultację. Dotyczy to zarówno osób dorosłych, jak i dzieci. Dla przykładu umówienie standardowej wizyty z kilkumiesięcznym dzieckiem u neurologa w czasie zalecanym w wypisie ze szpitala wymaga wielu starań: codziennego, często jałowego telefonowania do przychodni, cierpliwego poszukiwania lekarza z wolnym terminem itd. Nierzadko rodzice - mając dość bezskutecznej walki o rezerwację wizyty - idą na skróty i dzwonią po prostu do prywatnej przychodni. Oszczędność czasu i nerwów gwarantowana.
Co więcej, dostanie się do specjalisty w prywatnej służbie zdrowia jest prostsze. Nie trzeba wcześniejszej wizyty u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, nie jest wymagane żadne skierowanie. Twoje zdrowie Cię niepokoi i chcesz dostać się do konkretnego specjalisty, ale martwisz się, że lekarz rodzinny zbagatelizuje Twoje obawy? Nic łatwiejszego - w prywatnej opiece medycznej to klient decyduje, do jakiego lekarza się udać.
Do tego niepubliczne przychodnie zatrudniają zwykle wykwalifikowanych lekarzy, dysponują nowoczesnym sprzętem i komfortowymi pomieszczeniami. Oferują często dogodne położenie i bezpłatny parking. Ważnym czynnikiem zapewniającym popularność prywatnej opieki medycznej są firmowe abonamenty - pakiety medyczne - opłacane przez pracodawcę (zwykle w dużych firmach), dzięki którym można mieć dostęp do specjalistów z pokaźnymi zniżkami. A rosnąca konkurencja między prywatnymi usługodawcami medycznymi wymusza coraz lepszą jakość usług.
Różnice między NFZ a prywatną opieką medyczną
Podstawowa różnica między NFZ a prywatną służbą zdrowia polega na finansowaniu. Na ubezpieczenie w NFZ składka ściągana jest obowiązkowo co miesiąc z naszych wynagrodzeń, a sama opieka medyczna realizowana jest w placówkach mających kontrakt z Funduszem.
Natomiast w przypadku prywatnej opieki medycznej ubezpieczenie opłacane jest przez naszego pracodawcę lub przez nas samych (ubezpieczenie indywidualne), a leczenie i konsultacje odbywają się w prywatnych placówkach medycznych stanowiących własność ubezpieczycieli lub ich partnerów. Pakiety wykupić można bezpośrednio w jednym z towarzystw ubezpieczeniowych lub w prywatnych klinikach medycznych.
Należy też pamiętać, że w ramach państwowej służby zdrowia wszyscy ubezpieczeni mają (przynajmniej teoretycznie) równy dostęp do wszystkich świadczeń. Tymczasem wykupując abonament na prywatną opieką medyczną, można z reguły wybrać najdogodniejszy pakiet - mając oczywiście na uwadze, że im szerszy wachlarz usług i świadczeń, tym droższa cena.
NFZ – czy warto?
Państwowe ubezpieczenie zdrowotne - mimo wymienionych wyżej niedogodności i wad - ma jednak swoje zalety. Przede wszystkim publiczna służba zdrowia jest "bezpłatna", bo składka zdrowotna jest tak czy inaczej pobierana z naszych dochodów. Nie musimy więc płacić ani za konsultacje i wizyty w poradniach, ani za zabiegi i operacje. Także w przypadku długoterminowego leczenia lub chorób przewlekłych każdy ubezpieczony ma prawo do darmowej opieki.
Po drugie: dostęp do prywatnej opieki medycznej jest bardzo szeroki jedynie w dużych miastach. Powstają tam prywatne szpitale i kliniki. W mniejszych miejscowościach większe placówki medyczne mają jedynie charakter publiczny.
Wreszcie zasięg większości prywatnych ubezpieczeń - nawet tych "rozszerzonych" - obejmuje jedynie podstawowe lub niewymagające drogiej i długotrwałej hospitalizacji świadczenia. Bardziej skomplikowane zabiegi, leczenie chorób przewlekłych czy rzadkich wymaga albo grubszego portfela, albo jest wręcz niemożliwe, bo nieopłacalne dla świadczeniodawcy.
Jak sprawdzić, czy jestem ubezpieczony w NFZ? Wystarczy udać się do szpitala, przychodni czy gabinetu lekarskiego, podać numer PESEL i potwierdzić swoją tożsamość dokumentem.
