Witraż ze sceną Bożego Narodzenia znajduje się w kaplicy św. Józefa, usytuowanej po stronie południowej prezbiterium. Ujęte w neogotycką bordiurę przedstawienie oparte jest na tradycyjnym schemacie kompozycyjnym. Umiejscowiony na osi nowonarodzony Jezus otoczony jest przez pochylających się nad nim Marię i Józefa. Postacie przedstawiono na tle prostego krajobrazu z elementami roślinności i antycznej architektury. Najważniejszy akcent kolorystyczny stanowią szaty portretowanych – niebieski płaszcz Matki Bożej i czerwony Józefa. Całość rozświetla złocisty kolor postaci Dzieciątka Jezus oraz nimbów. W dolnej partii witrażu znajduje się napis fundacyjny o treści „Staraniem Bractwa Św. Trójcy, 1898 r. ”.
W drugiej połowie XVIII w., kiedy powstawała kaplica św. Józefa, technika witrażu nie była popularną metodą dekoracji wnętrz. W związku z tym nie została wykorzystana do ozdobienia okien tej kaplicy. Witraże pojawiły się w niej dopiero w trakcie regotycyzacji prowadzonej pod koniec XIX w. Obok opisanej sceny Bożego Narodzenia, w drugim z okien znalazło się przedstawienie Ucieczki do Egiptu. Obie kompozycje zostały ufundowane przez katedralne Bractwo św. Trójcy w 1898 r., a wykonała je firma Tiroler Glasmalerei und Mosaik Anstalt z Innsbrucka. Nie jest natomiast znane nazwisko artysty, który zaprojektował te witraże. Stylistycznie witraż Bożego Narodzenia prezentuje wpływ neogotyku, wyrażony głównie w dekoracyjnym obramieniu kompozycji. Technika wykonania różna jest jednak od wzorów witraży gotyckich, do których nawiązuje. Partie figuralne ukształtowane z wielkich tafli szkła oraz niskie znaczenie dla całości kompozycji ołowianych połączeń przywodzą na myśl raczej tzw. malowidła witrażowe popularne w Europie w XVI i XVII w.
