W tym niepozornym kościele odkryto tajemniczy fresk
XV-wieczne malowidło odkryli konserwatorzy pod warstwą tynku w kościele pod wezwaniem św. Józefa w Sadowie (Śląskie). Fresk o powierzchni co najmniej kilkunastu metrów kwadratowych przedstawia najprawdopodobniej m.in. św. Annę Samotrzeć i św. Wawrzyńca.
Odkryto go przy okazji remontu świątyni, który ze względu na jej wiek – została konsekrowana w 1331 r. – odbywał się pod nadzorem konserwatorskim. Specjaliści odkryli w kościele aż dwie warstwy interesujących malowideł. Starszą datują na XV w., nowszą na XVIII w. Na nowszej widać draperię oraz daty w ozdobnym obramowaniu. Na razie konserwatorzy odkryli tylko fragmenty fresków, trwają jednak zabiegi w celu pozyskania pieniędzy na ich odsłonięcie.
Mamy nadzieję, że uda się to zrobić jeszcze w tym roku
– mówi konserwator Tomasz Trzos.
W sytuacjach takich jak ta, kiedy mamy dwa malowidła jedno na drugim, o wyborze jednego z nich do prezentacji decyduje powołana w tym celu komisja, która bierze pod uwagę wartość historyczną, artystyczną oraz stan malowidła. Jeśli obie warstwy są wartościowe, jest możliwość zdjęcia wierzchniej i eksponowania jej osobno
– dodał.
Nie wiadomo, kto mógł być autorem naściennych obrazów w Sadowie.
Średniowieczne malowidła w Polsce należą do rzadkości. Bardzo często padały one ofiarą prac remontowych, przebudów lub nowych aranżacji wnętrz świątyń, dlatego to cenne odkrycie. Oczywiście nasze hipotezy wymagają potwierdzenia w dalszych badaniach
– podkreślił konserwator.
Sadów przez stulecia był znaczącą samodzielną gminą i miejscowością. Parafia sadowska została utworzona na prawie polskim w połowie XIII w. Figuruje w spisie świętopietrza w 1447 r. Data 1331 r. zamieszczona nad bocznym wejściem wskazuje na rok konsekracji kościoła przez wrocławskiego biskupa Nankera. Pierwotnie konsekrowany kościół zmieniał w ciągu wieków swój kształt i wygląd. W okresie Reformacji był w rękach kaznodziejów protestanckich. W 1671 r. odnowiono kościół i ponownie poświęcono pod wezwaniem świętego Józefa.
Sadowski kościół był kilkakrotnie rozbudowywany. W XVII w., w okresie baroku, z fundacji rodziny Wierbskich dobudowano od strony północnej kaplicę świętej Jadwigi. W krypcie pod kaplicą znajdują się szczątki fundatorów kościoła m. in. Wierbskich, Ziemięckich, Grotkowskich, Goczałkowskich i de Hochbergów. Z okresu baroku pochodzi ołtarz główny św. Józefa, datowany na drugą połowę XVII w.
Źródło: PAP
