Urodzony 5 lutego 1910 roku w Opatowie przed wybuchem wojny był handlowcem oraz podoficerem rezerwy w 2 i 3 Pułku Lotniczym. Do Wielkiej Brytanii droga wiodła go przez Rumunię i Francję. Jego pierwszym przydziałem był formujący się 305 Dywizjon Bombowy „Ziemi Wielkopolskiej”. Po ukończeniu szkolenia dla strzelców pokładowych otrzymał przydział do 300 Dywizjonu Bombowego „Ziemi Mazowieckiej”, w którym wykonał 9 lotów bojowych. W nocy 18/19 czerwca 1941 roku jego Wellington wracający z bombardowania Bremy został zestrzelony przez nocny myśliwiec. Zginęło czterech członków załogi, wśród nich plutonowy Walenty Sieczka, zaś dwóch pozostałych lotników dostało się do niewoli.
Pierwotnie plutonowy Walenty Sieczka był pochowany na cmentarzu na wyspie Ameland, wchodzącej w skład archipelagu wysp fryzyjskich. Następnie, jako nieznany lotnik spoczął na cmentarzu Jonkerbos w Nijmegen. Dopiero badania historyczne śp. Josa van Alphena, zweryfikowane i potwierdzone przez pracowników Departamentu Dziedzictwa Kulturowego za Granicą i Strat Wojennych Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego przerwały tę anonimowość.
