Zaangażowanie amerykańskie w sprawy polskie rozpoczęło się w 1916 r. Wtedy właśnie po raz pierwszy do Białego Domu został zaproszony Ignacy Jan Paderewski, a podczas kolejnej wizyty u prezydenta Woodrowa Wilsona wybitny pianista miał usłyszeć:
Drogi Panie Paderewski, mogę Panu powiedzieć, że Polska odrodzi się i będzie ponownie istniała. Dla Polski cud niepodległości nadejdzie z Zachodu, tak jak moje własne zwycięstwo nadejdzie poprzez cud z Zachodu.
Waszyngton 7 listopada 1917 r. uznał Komitet Narodowy Polski w Paryżu za oficjalne przedstawicielstwo Polski, a rok później podległe KNP siły zbrojne za jedną ze stron walczących w I wojnie światowej. Stąd już tylko krok dzielił sprawę polską od słynnych 14 punktów Wilsona z 8 stycznia 1918 r. przedstawiających stanowisko prezydenta w rokowaniach pokojowych.
