Wystawa Pieniądze Piastów ukazuje 680 lat ewolucji mennictwa piastowskiego. Jest pierwszym tego typu przedsięwzięciem w dziejach muzealnictwa w Polsce. Tytuł ekspozycji nawiązuje do pionierskiej, monumentalnej pracy "Pieniądze Piastów" Kazimierza Stronczyńskiego i jest również hołdem dla dorobku tego badacza, który był prekursorem badań nad mennictwem piastowskim i polską numizmatyką. Opublikowana w 1847 roku księga zawiera opracowanie źródeł współczesnych Seroczyńskiemu, przegląd wykopalisk, oraz porównanie typów menniczych objaśnione.
W legnickim muzeum zaprezentowano ponad 600 typów monet przyporządkowanych poszczególnym liniom rodowym władców z dynastii Piastów. Wśród nich znajdują się prawdziwe rarytasy numizmatyczne: pierwsze denary wybijane przez władców państwa polskiego Bolesława Chrobrego i Mieszka II – te które znamy obecnie z banknotów 10- i 20-złotowego, złote floreny wybijane w Legnicy i Świdnicy przez Wacława I i Bolka II Małego, a także złote i srebrne monety ostatnich Piastów, począwszy od Jerzego Rudolfa po Jerzego IV Wilhelma oraz numizmaty wybijane przez księżną Ludwikę Anhalcką po śmierci syna.
Prezentowane na wystawie eksponaty pochodzą ze zbiorów: Muzeum Miedzi w Legnicy, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Książąt Lubomirskich (oddziału Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu), Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Głogowie, Muzeum Archeologicznego (oddziału Muzeum Miejskiego Wrocławia) oraz od czterech prywatnych kolekcjonerów.