Krwawa hrabina z Čachtic
Siostrzenica polskiego króla Stefana Batorego, dziedziczka fortuny rodu Batorych, piękna i inteligentna kobieta potrafiąca z powodzeniem zarządzać swymi posiadłościami, stała się bohaterką czarnej legendy, której początku szukać można w spisku Habsburgów i ich chęci zawładnięcia państwem węgierskim. Elżbieta Batory oskarżona została o morderstwa, czary, orgie i sadystyczne skłonności w stosunku do swoich poddanych. Mimo że nigdy nie przyznała się do zarzucanych jej czynów, została skazana na zamurowanie żywcem w wieży.
Założycielem i protoplastą rodu Batorych był podobno legendarny rycerz Opos. W XI wieku otrzymał od króla Węgier krainę Nyirseg, do której dostępu bronił trzygłowy smok. Opos pokonał bestię dzięki czemu zyskał przydomek „Bator” czyli „odważny” oraz herb, w którego polu znalazły się trzy smocze kły. Tak czy inaczej przedstawiciele rodu słynęli z gwałtowności i skłonności do okrucieństwa. Gabora Batory zwano „Neronem Północy”, a ojciec Elżbiety podobno mordował poddanych na oczach swej siedmioletniej córki. Jako dziedziczka rodu otrzymała ona staranne wykształcenie, była poliglotką, znała kilka języków obcych, interesowała się filozofią. Słynęła też z wielkiej urody. W wieku lat 15 poślubiła Ferenca Nádasdy.
Mąż Elżbiety Batory
Ceremonia odbyła się 8 maja 1575 roku we Vranovie nad Toplą, a ponieważ połączyły się dwa ogromne majątki wesele trwało kilka dni, a w uroczystościach wzięło udział ponad 4,5 tysiąca gości. Para doczekała się czwórki dzieci, Ferenc nieustannie walczył z Turkami, a Elżbieta zarządzała ogromnym majątkiem. W prezencie ślubnym od męża dostała ogromny gotycki zamek Čachtic, który według późniejszych oskarżeń był jedną wielką salą tortur.
Plotki o okrucieństwie hrabiny pojawiły się tuż po śmierci Ferenca, mówiono, że chcąc zachować młodość i urodę kapię się w krwi dziewic, że otruła męża, że lubuje się w krzykach torturowanych ludzi, że oddaje się rozpuście i orgiom. Elżbietę, wraz z jej sługami, którzy mieli pomagać w krwawym procederze, schwytał i uwięził jej kuzyn, hrabia Thurzo, palatyn Węgier. 2 stycznia 1611 roku rozpoczął się proces na zamku w Bytczy, który ściągnął tłumy gapiów. Każdy chciał zobaczyć jak wygląda „krwawa hrabina”. Czworo jej „wspólników”, torturowanych w czasie śledztwa, zeznało że Elżbieta zamordowała kilkaset osób. Ona sama nie przyznawała się do zarzucanych jej okropieństw. Po tygodniu procesu skazano ją na zamurowanie żywcem w jednej z komnat zamku, z otworem do podawania pożywienia, inni oskarżeni ponieśli karę śmierci.
Elżbieta Batory zmarła w swej celi po trzech latach, a jej „czarna legenda” zainspirowała Brama Stokera do napisania jednej z najsłynniejszych powieści grozy i stworzenia postaci, którą zna cały świat – Draculi.
Źródło: niezalezna.pl
