Wywiad AK prowadził ścisły rejestr startów V-2
20 maja 1944 roku wywiad AK przechwycił rakietę V-2, która spadła nad Bugiem. Dzięki temu aliantom udało się wkrótce poznać budowę i funkcjonowanie tej nowej niemieckiej broni. Rozpracowanie V-2 było jednym z największych sukcesów wywiadu Armii Krajowej.
Po porażkach na froncie wschodnim, w Afryce Północnej i we Włoszech armia niemiecka już w 1943 r. znalazła się w głębokiej defensywie. Przywódca Rzeszy Adolf Hitler wierzył jednak, że losy wojny odmieni Wunderwaffe – zaawansowana technologicznie broń o wielkiej sile. Duże nadzieje Niemcy wiązali z pociskami manewrującymi V-1 i rakietami V-2. Głównym przeznaczeniem pocisków V-2 był ostrzał miast Wielkiej Brytanii.
Prace nad V-2 prowadzono w tajnym ośrodku doświadczalnym w Peenemünde na wyspie Uznam. Kluczową rolę w rozpracowaniu tego miejsca odegrał Oddział II (informacyjno-wywiadowczy) Komendy Głównej Armii Krajowej.
Próby wykonywane w Peenemünde udały się. Znajduje się tam próbne pole dla doświadczeń z rakietami.
– informował w lutym 1943 r. agent AK o pseudonimie „P-17”.
W kolejnych miesiącach Polacy zdobyli dalsze informacje o tym miejscu i przekazali je Brytyjczykom. W nocy z 17 na 18 sierpnia 1943 roku lotnictwo brytyjskie zbombardowało ośrodek w Peenemünde, co skutecznie opóźniło prace nad nową bronią.
Poligon doświadczalny Niemcy przenieśli w rejon Pustków-Blizna w pobliżu Dębicy – poza zasięg alianckiego lotnictwa. Wywiad AK zlokalizował także to miejsce i prowadził tam ścisły rejestr startów rakiet. 20 maja 1944 roku Polakom udało się zdobyć kompletną nieuszkodzoną rakietę V-2, która spadła na bagnisty teren w pobliżu wsi Mężenin nad Bugiem. Najważniejsze części rakiety zostały przewiezione do okupowanej Warszawy. Tam inż. Antoni Kocjan z Biura Studiów Przemysłowych Oddziału II KG AK sporządził szczegółowy opis broni. W nocy z 25 na 26 lipca 1944 roku, w ramach operacji „Most III”, fragmenty rakiety V-2 wraz z raportem na temat jej budowy i funkcjonowania zostały przetransportowane samolotem do bazy Brindisi we Włoszech, a stamtąd do Wielkiej Brytanii. Dla Brytyjczyków zdobycz miała ogromną wartość, pozwoliła zrozumieć możliwości i zasady działania nowej broni.
Źródło: ipn.gov.pl
