Chrystus przeniesiony do schronu
Od kilku dni trwa zabezpieczanie i przenoszenie do schronów cennych zabytków kultury i sztuki we Lwowie. Nad miastem wisi groźba bombardowania, a Rosjanie pokazali już w innych miastach Ukrainy, że nie chodzi im tylko o obiekty wojskowe. Rada Miejska Lwowa podjęła w tej sytuacji decyzję o ochronie zabytków przed działaniami wojennymi. Świat obiegły zdjęcia pokazujące przenoszenie do schronu średniowiecznej rzeźby Chrystusa z Katedry Ormiańskiej.
Drewniany krucyfiks, najcenniejsza część średniowiecznego ołtarza, który przetrwał II wojnę światową zdemontowano, i przeniesiono do schronu przeciwlotniczego.
Kamienne rzeźby, których nie można przenieść, m.in te z fontanny na rynku w pobliżu Ratusza czy posągi świętych wokół katedry łacińskiej zostały owinięte materiałami ogniotrwałymi i ochronnymi. Zainstalowano również ekrany ochronne na witrażach w katedrze łacińskiej. Wszystkie te zabytki są częścią Światowego Dziedzictwa UNESCO, a ich demontażem zajmowali się profesjonalni konserwatorzy i prywatni instalatorzy ze Lwowa. Do pracy włączyli się także polscy konserwatorzy.
Ukraińska Prawda przypomina, że Rosja prowadziła aktywne działania wojenne, w tym naloty na syryjskie miasto Aleppo, które również posiada zabytki historyczno-kulturowe wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Przypomnijmy, że Katedra Ormiańska to jeden z najstarszych i najcenniejszych zabytkowych kościołów Lwowa. Została ufundowana przez Ormian w II połowie XIV wieku. Wielokrotnie przebudowywana, zachowała ślady architektoniczne ze wszystkich etapów swojej historii. W I połowie XX wieku, z inicjatywy arcybiskupa Józefa Teofila Teodorowicza zaangażowano do ozdobienia jej ścian osobistości ze świata nauki i sztuki m.in. Jana Bołoza Antoniewicza (autor dekoracji apsyd), Franciszka Mączyńskiego (projektant rozbudowy świątyni), Józefa Mehoffera (autor mozaik na kopule i w jej otoczeniu) oraz Jana Henryka Rosena (autor malowideł ściennych, wykonanych w latach 1925–1929).
W latach 2006–2013 przeprowadzono w katedrze prace konserwatorskie. Część tych prac sfinansowała Rada Miejska Lwowa, a część Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Fundacja Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich.
Źródło: niezależnapl; pap.pl
