Bratobójcza walka Adidasa z Pumą
Herzogenaurach to małe bawarskie miasteczko, o którym prawie nikt na świecie nie słyszał. Nazwisko Dassler może obiło się kiedyś komuś o uszy. Na początku XX wieku państwo Dasslerowie mają czwórkę dzieci. Dwaj najmłodsi synowie Rudolf i Adolf skłócą mieszkańców miasteczka na kilkadziesiąt lat, ale nazwy ich firm będzie znał każdy mieszkaniec świata. Adolf jest gościem, który wymyślił markę Adidas, a Rudolf konkurencyjną Pumę.
W 1920 roku Adolf przekształcił pralnię matki w nieźle prosperujący zakład szewski. A ponieważ uwielbiał sport wymyślił sobie, że stworzy świetne obuwie sportowe. W ciągu czterech lat biznes na tyle się rozwinął, że Adolf wciągnął do spółki Rudolfa i 1 lipca 1924 roku na świat przyszło przedsiębiorstwo o nazwie Gebrüder Dassler Sportschuhfabrik. Adolf produkował, Rudolf sprzedawał. Tak dobrze sprzedawał, że zdołał namówić wielu niemieckich sportowców do zmiany obuwia. Po dojściu do władzy Hitlera bracia Dasslerowie zapisali się do NSDAP i dalej prowadzili interesy. Podczas olimpiady w 1936 roku, Adolf Dassler z butami pod pachą przeszedł się po olimpijskiej wiosce namawiając sportowców do swojego produktu. Parę wziął na próbę lekkoatleta Jesse Owens i nie pożałował, gdyż zdobył cztery złote medale. Czy była to zasługa nowego obuwia? Być może. Olimpiada w Berlinie została ze względów propagandowych świetnie sfilmowana przez Reni Riefenstahl, a obrazki z niej krążyły po całym świecie. Nic dziwnego, że każdy chciał mieć buty Owensa. Szybko bracia dobili w produkcji do 200 tys. par rocznie. W tym czasie byli już mocno skonfliktowani, do czego przyczyniła się podobno żona Adolfa lubiąca dołożyć do interesów swoje trzy grosze.
Adolf Dassler
Gdy wybuchła II wojna światowa Rudolf otrzymał wezwanie do wojska, które (o czym szeptano w firmie po kątach) załatwił mu młodszy brat, sam wymigując się dzięki znajomościom. W grudniu 1943 roku w Gebrüder Dassler Sportschuhfabrik zaczęto produkować broń. Po wojnie Adolf został wezwany na przesłuchanie – Amerykanom o wojskowych konszachtach doniósł oczywiście jego brat.
Rudolf Dassler
W 1948 roku współpracę definitywnie zakończono. Granicę między braćmi wyznaczała teraz rzeka płynąca przez miasteczko – Aurach. Na jednym brzegu stanęła fabryka Adidas, na drugim Ruda, przemianowana wkrótce na Pumę. Herzogenaurach podzieliło się na dwa wrogie obozy, chodzono do różnych restauracji, pilnowano by nie rozmawiać z przeciwnikami, a zakochane pary z przeciwstawnych „ugrupowań” musiały kryć się i uciekać niemal jak w tragedii „Romeo i Julia”.
Trwała też zacięta rywalizacja na polu sportowym, sięgano do brudnych zagrywek, a szala zwycięstwa przechylała się raz na jedną, raz na drugą stronę. Zdjęcia Pelego, który tuż przed finałem Mistrzostw Świata powoli zawiązuje na murawie buty Pumy, obiegły ziemski glob.
Rudolf zmarł w 1974 roku, Adolf w 1978. Podobno pod koniec życia bracia się pogodzili, ale utrzymywali ten fakt w tajemnicy, bo pojedynek obu firm stał się legendą, na której budowano sprzedaż.
Źródło: niezależna.pl
