Babilońska Mapa Świata i Arka Noego
Trzy tysiące lat ma gliniana tablica, odkryta w 1882 roku w Sippar, starożytnym babilońskim mieście, w pobliżu dzisiejszego Bagdadu. Od ponad wieku stanowi ona wyzwanie dla archeologów i uczonych. Znana jako Imago Mundi, czyli Babilońska Mapa Świata, niedawno doprowadziła badaczy z British Museum do zdumiewającego odkrycia: znaleziono na niej odniesienia do Potopu, podobnego biblijnej relacji o Arce Noego.
Po odczytaniu pisma klinowego na odwrocie tabliczki odkryto nowe szczegóły, które łączą starożytne wierzenia babilońskie z narracjami powodziowymi znanymi na całym świecie.
Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz, że płaska powierzchnia gliny ma narysowane podwójne koło z tekstem mówiącym, że to „Gorzka rzeka”.Wewnątrz tego koła znajduje się Babilon, otoczony granicą wodną reprezentującą Mezopotamię. Rzeka Eufrat i kilka znanych miast, w tym sam Babilon, są oznaczone w granicach mapy. Poza tym tabliczka przedstawia trójkątne formy, które prawdopodobnie reprezentują góry lub odległe, ziemie „miejsca pełne magii i tajemnicy”.Inskrypcje wokół tych trójkątów opowiadają o dziwnych krainach, gdzie słońce nie świeci, rosną drzewa pełne klejnotów i żyją gigantyczne, nielotne ptaki.
– wyjaśnia dr Irving Finkel, kurator z British Museum.
Parsiktu czyli arka
Finkel dodaje, że osiem trójkątów lub regionów tworzy sieć królestw poza Babilonem, a jedno z nich opisane jest jako miejsce, gdzie znajduje się „parsiktu” – to rzadkie babilońskie słowo odnosi się do legendy o Gilgameszu i oznacza duży masywny statek w opisie podobny do arki Noego. Mówi się, że zbudował go Utnapisztim, zgodnie z instrukcjami boga Ea, aby chronić rodzinę i różne gatunki zwierząt przed zbliżającą się powodzią. Według dr. Finkela inskrypcje klinowe na mapie Imago Mundi szczegółowo opisują tę starożytną „arkę”, która według legendy zacumowała na górze Urartu. W Biblii Arka Noego dociera do pasma Ararat, które jest tożsame z Urartu.
Glina morska na Araracie
Historia potopu Gilgamesza jest znana z tablic sprzed około 3000 lat, biblijna narracja o potopie Noego datowana jest na około 5000 lat. Badacz wyjaśnia, że historia ogromnej powodzi, przetrwania i ewentualnego zaobserwowania pozostałości arki na górze była czymś więcej niż legendą. Mapa Imago Mundi oferuje dosłowne i symboliczne przedstawienie tej opowieści. Ponowne odkrycie tego starożytnego związku między babilońskimi i biblijnymi historiami powodziowymi znów rozpaliło debatę nad Arką Noego i jej rzekomym miejscem spoczynku na górze Ararat. Dodać trzeba, że naukowcy z Uniwersytetu Technicznego w Stambule, którzy badali teren Ararat, znaleźli niedawno glinę morską i dowody starożytnej działalności człowieka, datowane na około 3000 do 5000 lat.
Źródło: britishmuseum.org; ancient-origins.net
