W związku z epidemią koronawirusa, minister rolnictwa zaproponował dalszą pomoc dla rolników i przetwórców rolnych . W tarczy antykryzysowej 2.0 przewidziano m.in. zasiłek dla rolników i domowników na czas kwarantanny, czy bardziej elastyczny czas pracy w sektorze rolno-spożywczym.
Jak informuje ministerstwo rolnictwa, nowe przepisy ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (tzw. tarczy antykryzysowa 2.0) przewidują dla rolnika i domownika, gdy zostaną oni objęci obowiązkową kwarantanną, nadzorem epidemiologicznym lub hospitalizacją w związku z COVID-19 zasiłek w wysokości 50 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Będą też zmiany w zakresie wydatkowania funduszy promocji produktów rolno-spożywczych, z tych środków będzie można prowadzić działania mające na celu przywrócenie normalnych warunków rynkowych w przypadku poważnych zakłóceń na rynku, utraty zaufania konsumentów lub innych szczególnych problemów.
W okresie epidemii nie będą również naliczane odsetki z tytułu nieterminowego regulowania należności przypadających na rzecz danego funduszu promocji produktów rolno-spożywczych, bieg terminów wykonania określonych czynności będzie zawieszony, a dokumenty do dyrektora generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa będzie można składać w formie dokumentu elektronicznego za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Nie będą także naliczane przez ARiMR odsetki od odroczonych lub rozłożonych na raty środków Wspólnej Polityki Rolnej.
Przewidziane są zmiany w zakresie Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020. Polegają one m.in. na zniesieniu bezwzględnego zakazu zwiększenia kwoty przyznanej pomocy oraz zmiany celu operacji; zniesienie obowiązku składania weksla in blanco przez jednostki sektora finansów publicznych, zniesienie obowiązku zachowania konkurencyjnego trybu wyboru wykonawców; dotyczy to także Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich; umożliwienie wydłużania terminów naborów wniosków o przyznanie pomocy czy możliwość uzgodnienia z podmiotem wdrażającym innego terminu wykonania zobowiązań określonych w umowie o przyznaniu pomocy z przyczyn związanych z COVID-19.
- Rozwiązania przewidziane w ww. ustawie z dnia 2 marca 2020 po zmianach wprowadzonych 31 marca 2020 r. nie rozwiązują wszystkich problemów wnioskodawców i beneficjentów PROW 2014-2020 w związku z COVID-19 (...), ale pozwolą na dalsze wdrażanie PROW 2014-2020 w zakresie, w jakim to będzie możliwe w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii
- zaznacza resort rolnictwa.
Przewidziane w specustawie dotyczącej COVID-19 rozwiązania dotyczące uelastycznienia czasu pracy obejmą również pracodawców będących przedsiębiorcami prowadzącymi działalność w sektorze rolno-spożywczym związanych z wytwarzaniem lub dostarczaniem żywności. W okresie obowiązywania stanu epidemii pracodawca może na czas określony zmienić system lub rozkład czasu pracy pracowników w sposób niezbędny dla zapewnienia ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa lub stacji; polecić pracownikom świadczenie pracy w godzinach nadliczbowych, zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy, polecić realizowanie prawa do odpoczynku w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę.
Nowelizacja ustawy wprowadza także rozwiązania dotyczące rolników lub przedsiębiorców, w tym prowadzących działalność rolniczą w formie np. spółki osobowej, spółki kapitałowej czy spółdzielni rolników. Mogą oni liczyć na wsparcie udzielane przez Agencję Rozwoju Przemysłu dla przedsiębiorców, których działalność jest zagrożona z powodu zakazów lub ograniczeń wprowadzonych w związku z COVID-19. Chodzi o rozszerzenie zakresu podmiotów uprawnionych do zwolnienia ze składek na ZUS; zmiany umożliwiające ponowną wypłatę świadczenia postojowego; poszerzenie katalogu podmiotów uprawnionych do dofinansowania zatrudnienia.
Ustawa dotyczy ponadto pobytu cudzoziemców w Polsce. W przypadku, gdy wiza lub karta pobytu straciła ważność w okresie stanu epidemii będą mogli oni legalnie przebywać w naszym kraju do upływu 30 dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który obowiązywał jako ostatni.