Muzeum w Biskupinie zachęca do wirtualnych wizyt
Od poniedziałku Muzeum Archeologiczne w Biskupinie rozpoczyna akcję #wirtualnemuzeum. W jej ramach odbędą się m.in. audycje na żywo. Pokażemy wszelkie zakamarki naszego muzeum, opowiadając przy tym ciekawe historie z przeszłości – informują muzealnicy.
W związku z zagrożeniem epidemicznym związanym z rozprzestrzenianiem koronawirusa Muzeum Archeologiczne Biskupinie jest nieczynne do odwołania. Wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński poinformował w środę, że rząd zdecydował o zawieszeniu od czwartku 12 marca funkcjonowania instytucji kultury - teatrów, oper, filharmonii, muzeów, kin i sieci kinowych, a także uczelni i szkół artystycznych wszystkich szczebli. Zastrzegł, że np. w muzeach może być jednak kontynuowana praca naukowa, nie stwarzająca zagrożenia sanitarnego.
Muzealnicy z Biskupina poinformowali media w niedzielę, że od poniedziałku muzeum będzie można zwiedzać w sposób wirtualny w ramach akcji #wirtualnemuzeum.
W jej ramach będziemy zapraszać do wizyt u nas za pośrednictwem Internetu. Przewidujemy transmisje na żywo, audycje, udostępnimy wiele materiałów dotyczących naszej działalności. Wiemy już na pewno, że spośród wielu działań pokażemy dokładnie zabytki prezentowane na naszej wystawie stałej. Są na niej znaleziska przeróżne - od krzemiennych narzędzi z epoki kamienia, do ceramicznych kafli z późnego średniowiecza.
- zapowiada Łukasz Gackowski z Muzeum Archeologicznego w Biskupinie.
Z programem można zapoznać się na stronie: http://biskupin.pl/wirtualnemuzeum.
Muzealnicy pokażą zakamarki swojego miejsca pracy, opowiadając przy tym ciekawe historie z przeszłości. Muzeum udostępni również materiały edukacyjne z opisami proponowanych zajęć. Będą mogli wykorzystać je rodzice do zabawy z dziećmi.
Pozostałości osady przedhistorycznej w pobliżu wsi Biskupin odkrył w 1933 r. miejscowy nauczyciel Walenty Szwajcer. Powiadomił o znalezisku prof. Józefa Kostrzewskiego, uznawanego za jednego z najwybitniejszych polskich archeologów XX w. W 1934 r. rozpoczęto systematyczne badania naukowe tego miejsca, wykorzystując wszelkie dostępne wówczas możliwości techniczne, łącznie z fotografią lotniczą wykonywaną z pokładu balonów obserwacyjnych. Po wojnie wznowiono badania, a z czasem odtworzono fragmenty osady i jej umocnień. Powszechnie znana jest rekonstrukcja bramy wiodącej do osady społeczności łużyckiej (również odbudowanej) sprzed ok. 2,7 tys. lat. W ostatnich latach wykonano również rekonstrukcje domostw z okresu neolitu i średniowiecza.
Źródło: pap.pl
