Australijsko-brytyjski zespół kierowany przez prof. Eamonna Fergusona z University of Nottingham jako pierwszy na świecie zbadał motywacje i bariery wpływające na oddawanie osocza dla chorych na Covid-19 przez tzw. ozdrowieńców. Opublikowane w „Transfusion Medicine” wyniki pokazały, że większość ludzi zdecydowała się na ten krok, ponieważ chciała okazać wdzięczność za przeżycie.
Podawanie chorym osocza ozdrowieńców jest jedną z testowanych metod terapii Covid-19. Zdaniem lekarzy może zapewniać „bierną” odporność, ponieważ przeciwciała przeciwko koronawirusowi są przenoszone z ozdrowiałego na obecnego pacjenta.
Stosowanie osocza w terapii chorych na Covid-19 zależy jednak od hojności i altruizmu osób, które niedawno wyzdrowiały. Aby zwiększyć liczbę rekonwalescentów, którzy zdecydują się oddać swoje osocze, podobnie jak to jest z dawcami krwi - musimy zrozumieć, co ich motywuje, a co powstrzymuje przed podjęciem takiego kroku.
- mówi prof. Ferguson.
W badaniu wzięło udział 419 mieszkańców Wielkiej Brytanii, którzy przechorowali Covid-19 i zostali sklasyfikowani jako osoby uprawnione do oddania osocza. Zapytano ich o to, czy są świadomi terapeutycznych właściwości osocza oraz o to, co skłoniłoby ich do zostania dawcą, a co by ich przed tym powstrzymało.
Co motywuje do oddawania osocza?
Na podstawie zebranych ankiet naukowcy zidentyfikowali sześć głównych motywacji: altruizm wynikający z przeciwności losu, tzw. wzrost potraumatyczny (pozytywna zmiana w obliczu doświadczanej traumy), poczucie moralnego lub/i obywatelskiego obowiązku udzielenia pomocy w badaniach naukowych, patriotyzm, altruizm niechętny (chęć pomagania dyktowana tym, że nikt inny nie może lub nie chce pomóc) oraz altruizm pokazowy (wynikający z chęci pochwalenia się innym).
Zdecydowanie najczęstszym wymienianym przez uczestników badania powodem był czysty altruizm związany z przeciwnościami losu: ozdrowieńcy wdzięczni za to, że przeżyli, mieli potrzebę „odpłacenia” za to, że im się poszczęściło. Na drugim miejscu uplasowało się poczucie moralnego i obywatelskiego obowiązku, aby poprzez wspieranie badań naukowych pomóc rodzinie i przyjaciołom.
Naukowcy przyjrzeli się również barierom utrudniającym ozdrowieńcom podjęcie decyzji o oddaniu osocza. Badani wymieniali tu m.in.: problemy logistyczne, brak zaufania do instytucji medycznych, strach przed ponowną infekcją oraz obawę, że inni dowiedzą się o zakażeniu COVID-19. Najczęściej wymienianą barierą był zaś strach przed igłami.
Co ustalili naukowcy?
Wyniki te pokazują, że w naturze człowieka leży życzliwość, hojność i duch współpracy. Nawet w niesprzyjających warunkach globalnej pandemii ludzie są gotowi pomagać nieznajomym i potrzebującym. To bardzo dobra wiadomość na temat kondycji moralnej człowieka.
- podsumowuje prof. Ferguson.
Jego zdaniem uzyskane wyniki można wykorzystać do opracowania skuteczniejszych kampanii społecznych zachęcających rekonwalescentów do oddawania osocza. Mogłyby się one skupiać na podkreślaniu znaczenia wdzięczności, ideach wzajemności i imperatywach moralnych.
Uważamy, że odkrycia te mogą pomóc w walce z COVID-19, dostarczając cennych informacji na temat sposobów wspierania rekrutacji dawców osocza, które jest bardzo potrzebne do kontynuowania badań naukowych i leczenia pacjentów.
- mówi autor naukowej publikacji.
Źródło: niezalezna.pl, PAP
