wieszanie zdrajców

Na wieść o tym, że lud Wilna, a potem Warszawy, wiesza arystokratów, zgroza ogarnęła europejskie dwory. Oto w 1794 roku sprawdzał się trwający już prawie pięć lat koszmar monarchów i warstw panujących: rewolucyjna zaraza rozlała się z Francji na inne państwa. Nie chciano dostrzec podstawowej różnicy: ślepa furia Francuzów kierowała się pod dowolnym pretekstem przeciwko wszystkim. Sprawiedliwy gniew Polaków wymierzony był w konkretnych ludzi mających na sumieniu najgorsze zbrodnie: sprzedawanie wartości za moskiewskie i pruskie złoto, zdradę państwa, Ojczyzny i Narodu.