legenda

,,Hic Sunt Dracones” – taki napis umieszczali nasi przodkowie na krańcach map, poza rejonami znanego im świata. Rysowali więc potwory przypominające skrzyżowanie wielkich jaszczurek z wężami, uskrzydlone, bo smoki oczywiście musiały latać, pokryte łuskami i ziejące ogniem. Smoki żyły w opowieściach i mitach. Pilnowały złotego runa, wyroczni w Delfach, zamieszkiwały ziemie wikingów, i sumeryjskie bezdroża, walczyli z nimi wszelkiej maści bogowie i bohaterowie. Nawet Kraków miał swego smoka, którego wykończono wreszcie siarką.