Wojewoda lubelski Przemysław Czarnek wręczył rodzinie Jerzego Iłłakowicza nadany żołnierzowi pośmiertnie Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Jerzy Iłłakowicz był wybitnym żołnierzem, wybitnym Polakiem. Był ogromnie zaangażowany w całość boju na rzecz niepodległości Państwa Polskiego i ogromnie dobrze zasłużył się Rzeczypospolitej Polskiej, tak jak jego towarzysze broni z Narodowych Sił Zbrojnych z Brygady Świętokrzyskiej. Dzisiaj w imieniu państwa polskiego mam honor i zaszczyt podziękować, przekazując rodzinie to jedno z najwyższych odznaczeń państwowych
– powiedział Czarnek.
Odczytano list od szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, Jana Józefa Kasprzyka, który podkreślił, że obaj bracia zapisali piękną kartę w historii Polski.
Ich męstwo i poświęcenie stanowią bezcenne świadectwo siły oraz wytrwałości w walce o niepodległość dla wszystkich pokoleń Polaków. (…) Bez takich patriotów nie byłoby wolnej Polski. Przywracając im należne miejsce w historii najnowszej realizujemy nasz obowiązek
– napisał Kasprzyk.
Wójt gminy Łaziska, Roman Radzikowski, podkreślił, że pamięć o obu żołnierzach jest ważna dla kształtowania tożsamości lokalnej społeczności.
Oni obaj stąd pochodzili, z rodziny właścicieli tej miejscowości. Tu spędzili dzieciństwo, stąd wyruszyli w świat. Mają wielkie zasługi dla Polski, a dotąd nie pamiętano o nich. Chcemy ich przypomnieć, upamiętnić. To ważne dla naszej tożsamości
– powiedział Radzikowski.
Jerzy Olgierd Iłłakowicz, ps. Zawisza, urodził się 8 marca 1908 r. W okresie międzywojennym był działaczem Obozu Narodowo-Radykalnego. Po wybuchu wojny był jednym założycieli konspiracyjnej organizacji katolicko-narodowej Związek Jaszczurczy. Otrzymał zadanie organizacji resortów cywilnych oraz został szefem finansów w Narodowych Siłach Zbrojnych.
Wiosną 1944 r. został członkiem Rady Politycznej NSZ. W sierpniu 1944 oddelegowano go do okręgu częstochowskiego NSZ, a potem był szefem departamentu VI w dowództwie NSZ. Był oficerem do zadań specjalnych w Brygadzie Świętokrzyskiej. W styczniu 1945 r. przedostał się do Wiednia i amerykańskiej strefy okupacyjnej. Został przydzielony do Polskiej Misji Łącznikowej we Frankfurcie.
Z żołnierzy Brygady Świętokrzyskiej oraz wyzwolonych jeńców, którzy znaleźli się w amerykańskiej strefie okupacyjnej organizował, na polecenie dowództwa amerykańskiego, kompanie wartownicze. Utworzył Stowarzyszenie Polskich Emigrantów, które miało za zadanie roztoczyć opiekę nad żołnierzami Brygady Świętokrzyskiej, a także ułatwić im życie na emigracji. W 1953 r. wyemigrował do USA. Zmarł w 1984 r. w Fort Lauderdale na Florydzie.
Witold Iłłakowicz, ps. Doliwa, urodził się 1 marca 1918 r. W kampanii 1939 r. był żołnierzem 1. Pułku Strzelców Konnych, uczestniczył w walkach pod Tomaszowem Lubelskim. W 1941 r. był więziony na Zamku w Lublinie. Był żołnierzem AK, uczestnikiem Powstania Warszawskiego. Walczył m.in. w I Obwodzie „Radwan” w Śródmieściu, batalionie „Łukasiński”, Oddziale „Barry”. Od 20 września 1944 r. był w 28. Dywizji Piechoty AK im. Stefana Okrzei - 15. pułku piechoty AK „Wilków”. Po upadku powstania został internowany, przebywał w obozie jenieckim na terenie Niemiec.
W 1947 r. wrócił do kraju. Mieszkał i pracował w Szczecinie. Tam zmarł 1 stycznia 1966 r.
