Senator PiS dla niezalezna.pl. Wyjaśnia, czy UE ma prawo podważać wiek emerytalny w Polsce
\"Unia Europejska nie ma podstaw do kwestionowania zróżnicowania wieku emerytalnego w Polsce dla mężczyzn i kobiet\" – komentuje, specjalnie dla portalu niezalezna.pl, senator Zbigniew Cichoń z Prawa i Sprawiedliwości.
W dyskusji na temat kwestionowania przez Unię Europejską różnego wieku dla kobiet (60 lat) i mężczyzn (65 lat) w ustawodawstwie polskim warto przypomnieć, iż ocena naszego prawa powinna być dokonana przez pryzmat Europejskiej Konwencji Praw Człowieka obowiązującej Polskę oraz Unię Europejską. Polska przystąpiła do tej Konwencji wraz z wstąpieniem do Rady Europy 26 listopada 1991 roku, natomiast Unia Europejska w Traktacie Lizbońskim, który w art. 6 ust 2 wyraźnie stanowi, że UE przystępuje to tejże Konwencji. W związku z tym zadziwiające jest, iż Unia formułuje zarzuty wobec Polski wbrew istniejącemu orzecznictwu Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, który kwestię zróżnicowanego wieku emerytalnego dla mężczyzn i kobiet rozstrzygnął, uznając że nie stanowi to jakiejkolwiek dyskryminacji kobiet.
Mianowicie w orzeczeniu Stec i inni v. Wielka Brytania (wyrok z 12.04.2006) stwierdził, iż z braku wspólnego powszechnego wieku emerytalnego w państwach stronach Rady Europy (tych jest dużo więcej, niż w EU, bo obecnie 44) prawo brytyjskie, które przewiduje różny wiek emerytalny w zależności od płci, nie narusza zakazu dyskryminacji ( art. 14 EKPCZ).
Trzeba zwrócić uwagę na to, iż sam Traktat Nicejski UE z 2000 r dotyczący praw podstawowych UE, który obecnie stał się częścią Traktatu Lizbońskiego, przewiduje, że UE przy wykładni treści praw podstawowych pokrywających się z prawami EKPCZ stosuje wykładnię wypracowaną przez ETPCZ w Strasburgu. Trybunał zaś pozostawia duży margines swobody państwom-członkom Rady Europy w regulacji tej kwestii dotyczącej wieku emerytalnego.
Chodzi jedynie o to, aby ustawodawstwo nie miało charakteru arbitralnie ustalającego to zróżnicowanie, oczywiście w przypadku Polski jak i wielu innych krajów niższy wiek emerytalny kobiet stanowi ich uprzywilejowanie wynikające z docenienia szczególnej roli kobiet w rodzinie i większego zaangażowania w jej prawidłowe funkcjonowanie. Niższy wiek emerytalny kobiet ma zatem charakter kompensacyjny i dowartościowujący kobiety, a w żadnym wypadku dyskryminacyjny. W szczególności w tych regulacjach, które przewidują prawo kobiet do przejścia na emeryturę pięć lat wcześniej, nie zaś obowiązek.
Źródło: niezalezna.pl
