Pod hasłem „Młodzież nadzieją Kościoła łódzkiego” rozpoczął się IV Synod Archidiecezji Łódzkiej. W trzyletnim cyklu modlitw, rozważań i spotkań wezmą udział duchowni i wierni, których celem ma być wsparcie biskupa w kierowaniu wspólnotą diecezjalną.
Jak podkreślił w liście pasterskim do wiernych metropolita łódzki abp. Grzegorz Ryś, IV Synod to inicjatywa jego poprzednika – abp. Marka Jędraszewskiego, który obecnie piastuje urząd metropolity krakowskiego. Trzy lata wspólnych modlitw, rozważań i wymiany myśli mają być przygotowaniem do setnej rocznicy powstania diecezji łódzkiej, która obchodzona będzie w grudniu 2020 roku.
W kolejnych latach Synodu nasza refleksja i modlitwa będzie się ogniskować wokół trzech tematów: młodzieży, rodziny i parafii. Chciałbym, byśmy szczególnym przewodnikiem w naszej synodalnej drodze uczynili Ojca Świętego Franciszka (...). Stąd też refleksję nad młodzieżą, a w szczególności nad przekazem wiary młodemu pokoleniu oprzemy w dużej mierze na lekturze papieskiej encykliki „Lumen fidei”; sprawy rodziny spróbujemy przeczytać w świetle adhortacji „Amoris laetitia”; wreszcie wizję parafii jako dynamicznej wspólnoty uczniów-misjonarzy spróbujemy zaczerpnąć z programowej adhortacji papieża Franciszka „Evangelii gaudium”
– napisał w liście odczytanym we wszystkich parafiach w Łódzkiem abp. Ryś.
Dwa pierwsze w historii łódzkiego Kościoła synody odbyły się w 1948 i 1958 roku pod przewodnictwem ówczesnego ordynariusza bp. Michała Klepacza, trzeci – w latach 1996-1998 zwołał abp. Władysław Ziółek. Efektem każdego z Synodów było przyjęcie praw partykularnych Archidiecezji, które stanowiły dostosowanie prawa powszechnego do potrzeb i uwarunkowań duszpasterstwa, a także ukazanie nowych dróg i rozwiązań dla ewangelizacji.
W przyjętych podczas III Synodu Statutach zawarto m.in. regulacje związane z wewnętrzną organizacją Kościoła łódzkiego, z posługą duszpasterską, administrowaniem kościelnymi dobrami. Są w nich również dokładne instrukcje dotyczące np. prowadzenia kancelarii parafialnej, zatrudniania świeckich pracowników, naliczania wynagrodzenia dla księży i katechetów, prowadzenia katechizacji czy sporządzania testamentu przez kapłana.