Benedykt - którego imię oznacza "błogosławiony" - urodził się w 480 r. n.e. jako brat św. Scholastyki, czczonej obecnie w kościele katolickim i prawosławnym. Pochodził z dość zamożnej rodziny ziemiańskiej. Rozpoczął studia w Rzymie, jednak porzucił je na rzecz pustelniczego życia. Skupił wokół siebie grono uczniów, a następnie przewodził jednemu z monasterów.
W 529 r. założył klasztor na Monte Cassino i stworzył wspólnotę zakonną o regule, przewidującej potrójne śluby dla jej członków - ślub posłuszeństwa, stałości i zachowania obyczajów monastycznych. Dało to początek powstaniu zakonu benedyktynów, najstarszego męskiego zgromadzenia mniszego. Dewizą św. Benedykta było ora et labora - módl się i pracuj. Z czasem dewiza stała się mottem reguły benedyktyńskiej.
Św. Benedykt zmarł w swoim zgromadzenie na Monte Cassino, jednak jego szczątki - według historiografów - przeniesiono 11 lipca 673 r. do opactwa Fleury we Francji. To na pamiątkę tego wydarzenia Kościół katolicki obchodzi 11 dnia lipca święto liturgiczne św. Benedykta z Nursji. Wspomnienie świętego obchodzone jest także w Kościołach protestanckich, prawosławnych i obrządku ormiańskiego.
W 1964 r. podczas Soboru Vatykańskiego II papież Paweł VI ogłosił św. Benedykta z Nursji patronem Europy, jednak już w roku 1947 Pius XII określił świętego mianem "ojca Europy", patrona jedności Starego Kontynentu.
"Bardzo słusznie sławimy świętego Benedykta, opata, jako zwiastuna pokoju, twórcę jedności, nauczyciela publicznych obyczajów, a szczególnie jako herolda religii chrześcijańskiej i założyciela życia mniszego na Zachodzie"
- pisał w Liście Apostolskim Paweł VI, podkreślając, że postawę św. Benedykta charakteryzują trzy słowa - krzyż, pług i księga. Krzyż był znakiem zbawienia, Chrystusa, ewangelizacji, pług - pracy fizycznej, a księga - pracy umysłowej.
"Łącząc więc dobra właściwe tradycji kościelnej tak wschodniej, jak i zachodniej, św. Benedykt z Nursji doszedł do zrozumienia, że trzeba brać pod uwagę całego człowieka, którego niepowtarzalną godność jako osoby podkreślał z całym naciskiem"
- pisał w liście Pacis Nuntius Paweł VI.
"Święty Benedykt, jako „zwiastun pokoju”, przemawia zwłaszcza do ludów Europy, dążących w sposób roztropny do umacniania wzajemnej jedności. Podstawą pokojowego współżycia, do jakiego musimy koniecznie dążyć, są przede wszystkim sprawiedliwość, prawdziwa wolność, wzajemna zgoda, braterska pomoc – a odnajdujemy je właśnie w nauce Ewangelii"
- czytamy w liście apostolskim.
