Oczywiście powinna ona zostać dobrze zorganizowana, a jej pracownicy posiadać odpowiednie kompetencje. Do gabinetów lekarskich przychodzą jednak istoty ludzkie – cielesno-psychiczno-duchowe, przeżywające niepewność, lęki, nadwątloną nadzieję. Pacjenci oczekują zatem od personelu medycznego zrozumienia swojej trudnej sytuacji. I bardzo pragną, aby być właściwie, po ludzku traktowanym. A prawda jest gorzka: niemała część pracowników medycznych stoi na bakier z psychologią i etyką – niegrzecznie zwracając się do pacjenta, moralizując, robiąc z niego istotę niepełnosprawną umysłowo. Możliwe, że są to grzechy odziedziczone po komunizmie. Gdyby zatem wszyscy lekarze i pielęgniarki zaczęli odnosić się do pacjentów ze zrozumieniem, poszanowaniem ich godności i taktem, co przecież nie wymaga dodatkowych nakładów finansowych, byłby to początek rewolucji w tej ważnej dziedzinie życia.
Pacjent też człowiek
Panuje uzasadnione powszechne przekonanie, że ochrona zdrowia jest ciężko chora. Aby ją uzdrowić, należy spełnić kilka warunków.
