Następnie oświadczył, że skoro tak wspieramy Ukrainę, to następnym naszym działaniem powinno być wpuszczenie wszystkich nielegalnych emigrantów chcących przedostać się do Polski przez granicę z Białorusią, inaczej, tak naprawdę, wcale nie pomagamy. Obrzydliwość słów Ochojskiej nie polega tylko na nieuprawnionych porównaniach historycznych, które de facto bagatelizują koszmar zagłady Żydów i niemieckiego okrucieństwa, na instrumentalnym wykorzystywaniu tamtej hekatomby.
Oczywiście już to powinno spowodować – w normalnej partii – że straciłaby ona swoje stanowisko i na zawsze zniknęła z polskiej polityki. Niemniej nawet wymienione powyżej „grzechy” to relatywnie niewiele w porównaniu z prawdziwym złem, jakie tkwi w słowach Ochojskiej. Otóż europosłanka PO, po pierwsze, usiłuje zdezawuować niesamowitą solidarność Polski względem Ukrainy, wyjątkową na tle innych państw Unii Europejskiej pomoc, jaką ofiarom Putina okazało zarówno nasze państwo, jak i społeczeństwo. Próbuje ją swoim odbiorcom obrzydzić, wykazać jej domniemaną hipokryzję, wręcz zło, a nawet rasizm (bo „wolimy białych Ukraińców” niż przybyszy z Bliskiego Wschodu). Po drugie, atakując i umniejszając to, co zrobiła Polska, jednocześnie proponuje, by nasz kraj zaczął działać na rzecz Putina i Łukaszenki. Nie trzeba być bowiem geniuszem, żeby wiedzieć, co by się stało, gdyby polski rząd posłuchał Ochojskiej. Z kilku tysięcy nielegalnym emigrantów zrobiłoby się kilkadziesiąt, a potem kilkaset tysięcy. Kryzys by się pogłębił, bo tylko na tym zależy Putinowi i Łukaszence. Tym samym trupów byłoby jeszcze więcej, zaś nasze państwo zostałoby jeszcze silniej zdestabilizowane i wystawione na kolejne ataki hybrydowe tych dyktatorów. To spełnienie ich marzeń. I, jak widać, także Ochojskiej.
Źródło: Gazeta Polska
