Najpierw został zmuszony, ze strachu przed utratą stanowiska, do ścigania się na radykalizm z Giertychem (co i tak nic mu nie da).
Następnie kazano mu być twarzą najdurniejszych, najbardziej spiskowych teorii trolla Tuska. Bodnar zaangażował się w to tak bardzo, że w pewnym momencie trudno było już zgadnąć, czy kolejne brednie wypowiada Giertych czy minister sprawiedliwości. Wisienką na torcie tej żenady był występ Bodnara przed Sądem Najwyższym, którego członkowie publicznie go ośmieszyli. Pokazali nie tylko jego kłamstwa, idiotyzm jego tez, lecz także to, jak słabym jest prawnikiem. Można było nawet odczuwać pewnego rodzaju satysfakcję, oglądając ten spektakl. Bodnar został, jak to mówią, zaorany. Okazało się, że ta „gwiazda praworządności” reprezentuje poziom przeciętnego Silnego Razem, trolla od Giertycha. Pamiętajmy jednak, nawet odczuwając tego typu schadenfreude, że Bodnar to nie losowy polityk, tylko szef dwóch niebywale istotnych resortów w Polsce. Ośmieszając siebie, tak naprawdę ośmiesza, upokarza, a nawet niszczy nasze państwo. W tym może nawet tkwi pewien powierzchowny paradoks, ale prawda jest taka, że przegrany, wyśmiewany Bodnar jest nadal bardzo groźny.
Jest to kolejny jego „patent” na niszczenie naszej przestrzeni publicznej. Skoro nie jest w stanie robić „na ostro” terrorem i siłą, będzie sprowadzał działanie naszych najważniejszych instytucji do burleski. Prawda bowiem o naszym ministrze sprawiedliwości jest taka, że jest on Tuskowym zielonym ludzikiem. Jego najważniejszym celem jest maksymalna destabilizacja państwa polskiego, kreowanie chaosu i bezprawia. Na ten moment może się wydawać zabawny. Tyle że ludziom takim jak Bodnar i inni, pełniący z polecenia Tuska podobną rolę, śmieszność nie przeszkadza. Będą oczekiwać kolejnego kryzysu, kolejnej możliwości, i znowu spróbują. Aż do skutku. Dlatego śmiejąc się z Bodnara i jemu podobnych, z Giertychem na czele, nie zapominajmy nigdy, jak naprawdę są groźni.
