Jan Tomasz Gross (nieraz) ujawnia prawdę

Dziennikarz francuski nie tylko bierze to za dobrą monetę, ale podkręca jeszcze rozmówcę. „Czy rząd polski przestał już pana nękać?” – pyta, na co Gross odpowiada: „Obecnie rząd daje mi spokój. Skargi sądowe przeciwko mnie zostały umorzone”. Obecnie (!) już nie nęka, ale jakie prześladowania ze strony polskiego rządu cierpiał Gross w przeszłości, czytelnik może się tylko domyślać. Jan Tomasz Gross snuje opowieść bezkarnie, licząc na ignorancję redaktorów. Zawsze może też liczyć na Francuzów, którzy chętnie usłyszą, że obok ich przodków inne narody też mają na sumieniu współudział w Zagładzie. Gross oskarża polski Kościół wskazując, że „antysemityzm był integralną częścią katolicyzmu polskiego” i dodaje, że „uczestnictwo polskich katolików w prześladowaniu i morderstwach swych współobywateli żydowskich było zjawiskiem bardzo rozpowszechnionym w całym kraju”. Kościół, twierdzi Gross, nie potępił zbrodni: „Nie było żadnych deklaracji publicznych ani kazań, ani żadnej działalności czy zaangażowania księży, aby chronić Żydów”. Unieważnienie odwagi i ofiarności polskiego duchowieństwa przy jednoczesnym absurdalnym oskarżeniu o brak reakcji obraża nie tylko pamięć bohaterskich zakonnic i kapłanów, ale też pamięć tysięcy Żydów uratowanych m.in. w klasztorach. A zarzuty o brak reakcji przypominają wypowiedź amerykańskiej turystki, która zwiedzając Auschwitz, z wyrzutem pyta polską przewodniczkę: „Dlaczego Polacy nie zorganizowali pod bramą obozu pikiety z transparentami?”. Gross wie więcej niż amerykańscy turyści, więc przechodzi wreszcie do zasadniczej części wywiadu. Wypieranie przez Polaków trudnej historii bierze się z chęci uniknięcia wypłaty „odszkodowań ofiarom Holokaustu i ich spadkobiercom za dobra zajęte przez nazistowskie Niemcy i komunistyczne rządy po wojnie”. Czytelnicy „La Croix” nie dowiedzieli się, że chodzi o mienie „bezspadkowe”, o które zabiegają kancelarie z USA, ale my kolejny raz dowiedzieliśmy się, jaką misję ma J.T. Gross.