Ziele krwawnika to roślina lecznicza, wykazująca wiele właściwości. Działa antybakteryjnie, przeciwzapalnie czy przeciwkrwotoczne. Często jest stosowana w ziołolecznictwie, zarówno zewnętrznie jak i wewnętrznie. Świetnie sprawdzi się jako napar, wino czy nalewka. Czym jest ziele krwawnika? Jak działa krwawnik?
Krwawnik pospolity jest rośliną, która występuje powszechnie na całym świecie, zwłaszcza w Ameryce Północnej, Europie i sporej części Azji. Ze względu na bardzo bogaty skład uznawana jest za uniwersalny środek leczniczy, stosowany zarówno zewnętrznie jak i wewnętrznie. Krwawnik pospolity stosowany jest z powodzeniem w medycynie naturalnej od setek lat. Szczególnie istotne są jego właściwości antybakteryjne, przeciwzapalne i przeciwkrwotoczne. Aktualnie najczęściej wykorzystywany jest w ziołolecznictwie. Zewnętrznie używany jest w postaci masek, olejków do masażu, okładów lub kompresów. Często spożywany jest również w formie nalewek, naparów i herbatek.
Ziele i kwiat krwawnika są głównymi surowcami leczniczymi tej rośliny. Pozyskuje się z nich olejek krwawnikowy.
Składniki aktywne olejku z krwawnika wykazują takie właściwości farmakologiczne jak:
• działanie przeciwkrwotoczne (w przypadku drobnych krwawień z przewodu pokarmowego);
• działanie rozkurczowe (na mięśnie gładkie jelit, dróg żółciowych i moczowych);
• pobudzenie miesiączkowania;
• łagodzenie bóli miesiączkowych (słabe działanie uwarunkowane regularnym piciem naparów z ziela krwawnika);
• zwiększenie wydzielania soków trawiennych;
• działanie przeciwzapalne;
• słabe działanie bakteriostatyczne i przeciwgrzybiczne;
• działanie ściągające;
• działanie antyoksydacyjne;
• przyspieszanie gojenia ran;
• działanie wiatropędne.
Surowce krwawnika pospolitego możemy stosować wewnętrznie i zewnętrznie. Rzadko stosuje się je jednak pojedynczo, a najczęściej w postaci mieszanek ziołowych z innymi surowcami. Krwawnik pospolity może być też stosowany w postaci naparów, soków i płynów.
Najpopularniejsze zastosowania krwawnika w dolegliwościach układu pokarmowego to:
• stany zapalne przewodu pokarmowego z towarzyszącymi im krwawieniami,
• pomocniczo w żylakach odbytu,
• stany skurczowe mięśni gładkich dróg żółciowych i jelit,
• brak apetytu,
• odbijanie,
• wzdęcia,
• nudności,
• kolki,
• zaparcia,
• niedostateczne wydzielanie żółci,
• nieżyt żołądka i jelit,
• zaparcia.
W schorzeniach ginekologicznych krwawnik może być stosowany przy:
• bolesnym miesiączkowaniu,
• stanach zapalnych pochwy, sromu i upławach.
Do stosowania zewnętrznego krwawnik sprawdzi się:
• w stanach zapalnych błon śluzowych i skóry,
• jako dodatek do kąpieli.
• Ciąża,
• okres karmienia piersią,
• dzieci poniżej 12. roku życia,
• uczulenie na krwawnik lub inne rośliny z rodziny Asteraceae (Compositae),
• wrzody żołądka i dwunastnicy,
• niedrożność dróg żółciowych,
• choroby pęcherzyka żółciowego.
Jak każda naturalna substancja, tak i krwawnik może wywoływać skutki uboczne i interakcje z lekami. Co więcej, większość dostępnych danych dotyczących bezpieczeństwa pochodzi z badań na myszach, co sprawia, że nie wiemy zbyt wiele o skutkach ubocznych wywołanych krwawnikiem w przypadku ludzi.
Krwawnik jest uważany za bezpieczny do stosowania, ale może on wywołać pewne działania niepożądane, w tym:
1. podrażnienie skóry przy stosowaniu miejscowym (eskwiterpeny w krwawnikach mogą powodować kontaktowe zapalenie skóry lub wysypkę skórną);
2. zwiększone oddawanie moczu (krwawnik miał działanie moczopędne w badaniu na szczurach).