Gitara dla początkujących. Jaka gitara na początek?

W zależności od typu gitary, każdy z nich oferuje inną budowę, brzmienie i możliwości. Dobrym pomysłem jest wsłuchanie się w ulubiony gatunek muzyki. To pozwoli zacząć naukę na instrumencie, który najczęściej się w nim przewija.

Naukę gry na gitarze można rozpocząć na każdej z nich - elektrycznej, akustycznej lub klasycznej.

Jeśli brak nawet podstawowej wiedzy na ten temat, chętny do pomocy będzie na pewno sprzedawca w sklepie muzycznym.

Gitara klasyczna na początek

To najczęstszy wybór, gdy na pierwsze nauki gry na gitarze posyła się swoje pociechy. Gitary klasyczne dominują wśród uczniów państwowych szkół muzycznych. To instrument o tradycyjnym i ciepłym brzmieniu. Te najczęściej spotkać można w takich stylach jak muzyka klasyczna, bossa nova czy flamenco. Nie znaczy to jednak, że nie nadają się do popowych czy rockowych utworów.

Na gitarze klasycznej przeważnie gra się palcami, a rzadko kiedy - kostką gitarową.

Charakterystyczne elementy gitary klasycznej to:

• średniej wielkości korpus z otworem rezonansowym;
• szeroki gryf oraz nylonowe struny, związane na mostku;
• główka, na której znajdują się dwa sporej wielkości otwory;
•  brak pręta regulującego krzywiznę gryfu.

Gitara klasyczna to świetny wybór na początek przygody z tym instrumentem. To z uwagi na łatwość chwytania dźwięków na podstrunnicy. Struny nylonowe są miękkie, nie powodują tak dużego bólu opuszków palców jak struny metalowe w gitarze akustycznej.

Gitary klasyczne występują w różnych rozmiarach. To, jakiej wielkości instrument się nada, warunkuje głównie wiek adepta:

• Rozmiar 1/4 – do 7 roku życia;
• Rozmiar 2/4 – od 7 do 10 roku życia;
• Rozmiar 3/4 – od 10 do 13 roku życia;
• Rozmiar 4/4 – młodzież powyżej 13 roku życia i dorośli.

Gitara akustyczna na początek

Klasyka rocka, muzyki pop, legendarne przygrywki i donośne brzmienie… Wszystko to przychodzi na myśl, gdy mowa o gitarze akustycznej. To instrument wyjątkowo uniwersalny, którego brzmienie odnaleźć można w każdym gatunku muzycznym. To, co odróżnia ją od gitary klasycznej, to ostrzejsze i głośniejsze brzmienie. Wszystko dzięki metalowym strunom.

Gitara akustyczna to najczęściej instrument akompaniujący. Doświadczeni gitarzyści jednak z powodzeniem grają na niej też partie solowe. Gitarzyści akustyczni grają zarówno palcami, jak i kostką gitarową.

Jak odróżnić gitarę akustyczną od gitary klasycznej? Instrumenty te często mylone są przez laików, z uwagi na element wspólny - korpus z otworem rezonansowym. Główne różnice to przede wszystkim metalowe struny, mocowane przy pomocy kołeczków na mostku. Główka nie posiada dwóch dużych otworów. Dalej - podstrunnica; ozdobne markery to numeracja progów. Na płycie wierzchniej zaś znajduje się płytka chroniąca lakier przed zarysowaniami od kostki. To czego nie widać, to zamontowany w gryfie pręt, który reguluje jego krzywiznę.

Zaczynając grę od gitary akustycznej, trzeba uzbroić się w cierpliwość i przygotować na bolące opuszki palców. Struny metalowe są twarde i powodują ból, który zanika wraz z pojawieniem się odcisków na opuszkach palców.

Oferta akustyków dla dzieci jest mocno okrojona. Warto jednak zwrócić uwagę na producentów, którzy w ofercie mają instrumenty typu „travel guitar”. Mały rozmiar instrumentu idealnie sprawdzi się w rękach pociechy.

Gitara elektryczna dla początkujących

Elektryk! Dla rzeszy gitarzystów na całym świecie - ukoronowanie gitarowego brzmienia. Trudno wyobrazić sobie muzyczne majstersztyki bez brzmienia gitary elektrycznej. Ta grywała pierwsze skrzypce w każdym gatunku muzycznym - bluesie, rocku, metalu, popie, funku, jazzie, reggae czy country.

Gitara elektryczna to zarówno instrument akompaniujący, jak i instrument solowy.

Przede wszystkim elektryk daje bardzo szeroki wachlarz brzmień. Barwa czysta nawiązuje do tradycyjnego brzmienia gitary akustycznej. Sięgając po gitarę elektryczną, można też liczyć na inne oblicze - dźwięk przesterowany. To właśnie ta ciężka i mocna barwa gitary elektrycznej jest podstawą muzyki rockowej. Do tego wszystkiego dochodzi mnogość efektów, np. delay, reverb, chorus, flanger, tremolo czy wah-wah.

Gitara elektryczna wyposażona jest w przetworniki elektromagnetyczne, tzw. pickupy. Te wychwytują wibracje struny i przekształcają je w sygnał elektryczny. Ten dalej przekazywany jest po kablu do wzmacniacza gitarowego.

Gdy zależy na mięsistym i donośnym brzmieniu, warto zdecydować się na przetworniki typu humbucker. Przetwornik typu single-coil świetnie sprawdza się w nieco łagodniejszych gatunkach taki jak blues, funk czy pop.

Wzmacniacz do gitary elektrycznej

Sama gitara elektryczna nie wystarczy, Potrzebny jest wzmacniacz bądź specjalny interfejs, umożliwiający granie „na słuchawkach” za pomocą specjalnych programów komputerowych.

Do użytku domowego wygodne są konstrukcje typu combo. Wzmacniacze różnią się przede wszystkim mocą oraz konstrukcją (tranzystorowe lub lampowe). Niektóre modele przeznaczone są do konkretnego rodzaju muzyki – np. bluesa, metalu czy jazzu. Gitarę elektryczną łączymy ze wzmacniaczem kablem z wtykami typu jack.

Mimo zastosowania metalowych strun, na gitarze elektrycznej gra się wygodnie i lekko. Sięgną po nią wszyscy ci, którzy chcą zacząć z wysokiego C - rocka, bluesa czy metalu.

 

Źródło: guitarschool.pl, niezalezna.pl