Ciekawostki turystyczne: Sieradzki Park Etnograficzny

Sieradzki Park Etnograficzny – skansen wsi sieradzkiej zlokalizowany we wschodniej części Sieradza, przy ul. Grodzkiej, u stóp Wzgórza Zamkowego. Stanowi oddział Muzeum Okręgowego w Sieradzu. Zamysł stworzenia skansenu w Sieradzu powstał w latach 60. XX wieku.

MOs810; creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0

Sieradzki Park Etnograficzny - widok ogólny

Park powołano w 1973 jako siedzibę wskazano łęgi nadwarciańskie. Prace budowlane rozpoczęto w 1975.
Pierwszym zrekonstruowanym obiektem był dom tkacza z ul Długiej w Zgierzu (początkowo zaplecze dla robotników budowlanych), a kolejnym zagroda Szczepana Muchy (1908-1982), rzeźbiarza ludowego ze wsi Szale wraz z kolekcją prac artysty z lat 1972-1983 wewnątrz. Prace przy budowie skansenu przerwał kryzys gospodarczy. Do idei powrócono w 1986 potwierdzając umiejscowienie placówki.

Placówka realizuje program Krzesiwo, w ramach którego odbywają się warsztaty i spotkania z twórcami ludowymi, co wychodzi naprzeciw postulatowi promowania kultury ludowej regionu sieradzkiego.

Na terenie skansenu stoją: chałupa tkacza ze Zgierza, lata 20. XIX wieku, dom rzeźbiarza ludowego Szczepana Muchy ze wsi Szale, zagroda typu otwartego charakterystyczna dla Ziemi sieradzkiej wraz z płotem i podwórzem, na którą składają się: chałupa z Męki z 2. połowy XIX wieku, obórka z wozownią z Wiertelaków z przełomu XIX i XX wieku, stodoła z Rudy koło Sieradza z początku XX wieku, spichlerz (komora) z Brąszewic-Zabrodzia z około 1810, rekonstrukcja pieca chlebowego z Kopyści pod Łaskiem z 1955, wiata z maszynami i urządzeniami wiejskimi (młocarnie, wialnie, przetaki i inne).