Krajobraz całego parku jest równinny, bardziej urozmaicony tylko w jego południowej części, gdzie występują ozy i wydmy.
Jak wskazuje nazwa, w Parku znajdują się liczne jeziora, stawy, jak również torfowiska i mokradła. Jezior jest na terenie parku 20: mezotroficzne jak Piaseczno i Krasne, eutroficzne jak grupa jezior uścimowskich oraz dystroficzne jak Brzeziczno i Łokietek. Część jezior została włączona do systemu melioracyjnego Kanału Wieprz-Krzna.
Na terenie parku znajduje się rezerwat przyrody Jezioro Brzeziczno. Szczególnie cenne okazy roślin występują na torfowiskach. Występują w parku m.in.: aldrowanda pęcherzykowata, żurawina błotna, modrzewnica, gnidosz błotny, a także rośliny owadożerne: rosiczka okrągłolistna i rosiczka pośrednia. 32% powierzchni Parku stanowią lasy, w których zachowały się fragmenty starodrzewu sosnowego i dębowego.
Park zamieszkują m.in.: ryby: strzebla błotna, piskorz; płazy: ropucha paskówka, traszka grzebieniasta; gady: żółw błotny; ptaki drapieżne: bielik, orlik krzykliwy, kobuz; ptaki wodno-błotne: gęgawa, krakwa, bocian czarny, kropiatka, dziwonia; ssaki: bóbr, wydra, łoś, wilk szary
Pomniki kultury: Dratów – murowana cerkiew z XIX wieku; Kaniwola – zespół dworsko-parkowy; Ostrów Lubelski – kościół późnobarokowy z XVIII wieku.
Jezioro Białe położone jest we wschodniej części Równiny Łęczyńsko-Włodawskiej, 7 km na południe od miejscowości Włodawa przy wsi Okuninka w dorzeczu rzek: Tarasienka – Włodawka – Bug – Narew – Wisła. Jest zbiornikiem bezodpływowym i bezdopływowym, okresowy dopływ jeziora Białego od lat jest wyschnięty. Twarde piaszczyste dno oraz wąska strefa brzegowa sprawiają, że rozwój roślinności wodnej w jeziorze Białym jest znikomy.
W strefie przyjeziornej przeważają czyste, piaszczyste plaże. Jedynie na północno-zachodnim brzegu występuje łąka. Obszar ten (obecnie położony poza terenem zlewni) oddzielono od jeziora groblą i poddano zabiegom hydrotechnicznym (melioracje).
Wokół zbiornika, w odległości 100–150 m od jego brzegów (w rejonie łąk do ok. 800 m) biegnie droga powiatowa, od strony południowej, do otaczającej jezioro drogi asfaltowej przylega fragment kompleksu leśnego – Lasy Sobiborskie, na terenie którego w 1983 r. utworzono Sobiborski Park Krajobrazowy stanowiący część Poleskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Północny odcinek szosy przecina niewielką wieś Okuninka, a jej wschodnia odnoga – wieś Tarasiuki. Obie miejscowości, choć zlokalizowane w bezpośredniej bliskości jeziora, leżą poza granicami zlewni i nie stanowią większego zagrożenia dla jeziora. Teren między jeziorem a okalającą je drogą, po stronie północno-zachodniej, został w całości zagospodarowany na potrzeby turystyki i rekreacji. Mieści się tu ponad 80 ośrodków wypoczynkowych oraz 15 ogólnodostępnych pól namiotowych.
Jezioro Piaseczno jest pochodzenia krasowego. Należy do najczystszych jezior w kraju (pierwsza klasa czystości wody). W większości jezioro ma piaszczyste dno. Jezioro charakteryzuje się najwyższą na Pojezierzu przejrzystością wody (ok. 5 m).
W jeziorze występuje większość polskich ryb słodkowodnych. Są to (alfabetycznie): karasie, karpie, leszcze, liny, miętusy, okonie, piskorze, płocie, sielawy, sumiki karłowate (pot. koluchy), sumy, szczupaki, węgorze i wzdręgi (pot. krasnopióry). Można też spotkać raki i rzadko występujące żółwie błotne.
W jeziorze występuje też wiele roślin pływających np.: rdestnica pływająca, moczarka, wywłócznik skrętoległy, grzybienie białe, grążele żółte, trzciny i pałki. Drzewostan: iglaste: głównie sosny, świerki; liściaste: głównie brzozy.
Brzeg północno-zachodni graniczy z bagnami oraz torfowiskami; jezioro można obejść pieszo dookoła. Ze wszystkich stron rosną lasy mieszane. Od strony zachodniej i północnej znajduje się kilka obiektów turystycznych. Na zachodnim brzegu jeziora znajduje się pływający pomost. Jego kraniec unosi się kilka metrów nad dnem jeziora, co umożliwia bezpieczne oddawanie skoków z pomostu. Pływając w okolicach środkowej części jeziora, można zauważyć plastikowe butelki przywiązane do obiektów na dnie. Oznaczają one lokalizację atrakcji podwodnych dla nurków. Na dnie jeziora zatopiony jest niemiecki samolot Junkers pochodzący z czasów drugiej wojny światowej; stanowi on obecnie obiekt poszukiwań nurków.
Jezioro ma głębokość 38,8 m (najgłębsze na Pojezierzu), powierzchnię 86 ha, długość 1,5 km i szerokość 0,8 km.
