Choroba Hashimoto często pozostaje niewykryta i sprawia dużo problemów dla zdrowia. Za złe samopoczucie, ciągłe uczucie zimna, zmiany nastroju czy problemy skórne często zrzucamy na zmęczenie, problemy w pracy czy inne choroby. A wystarczy zrobić badania tarczycy.
Choroba Hashimoto to przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, prowadzące do niedoboru hormonów gruczołu tarczowego: tyroksyny i trijodotyroniny. Na tę chorobę najczęściej chorują kobiety.
Choroba tarczycy może dotknąć każdą kobietę bez względu na wiek.
Czynniki ryzyka wystąpienia choroby Hashimoto to:
Choroba Hashimoto to zaburzenie układu immunologicznego. W tym wypadku organizm produkuje przeciwciała, które są skierowane przeciwko własnym antygenom.
Są to:
Stan zaawansowania zależy od fazy nasilonego niszczenia komórek tarczycy. Wówczas pojawiają się łagodne lub umiarkowane objawy nadczynności tarczycy.
Chora osoba może zgłaszać wówczas:
W okresie niedoczynności występują takie objawy, jak:
Czasem choroba Hashimoto przebiega wraz z powiększeniem gruczołu (wole), prawidłową objętością tarczycy lub jako postać zanikowa. Wole jest zazwyczaj bezbolesne, jednak przy większych rozmiarach może dawać objawy ucisku na drogi oddechowe. Z kolei u dzieci może prowadzić do zaburzeń wzrastania i dojrzewania.
Podstawowe badania laboratoryjne wykonywane przy podejrzeniu choroby Hashimoto to:
W przypadku tej choroby USG tarczycy ma drugorzędne znaczenie.
Dieta w chorobie Hashimoto musi być bogata w jod i białka. Odradza się również stosowanie diety bezglutenowej u pacjentów z chorobą Hashimoto bez celiakii. Z tego względu, że u takich osób nie występują przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej co może nasilać niszczenie tarczycy.
Osoby z chorobą Hashimoto przede wszystkim powinny spożywać składniki bogate w selen, antyoksydanty (flawonoidy, wit. A, E, C) i unikać nadmiernego spożywania tzw. goitrogennych produktów (brokuły, kalafior, kapusta, brukselka, maniok, groch, fasola, orzeszki ziemne), które hamują produkcję i transport hormonów T3 i T4.