Alergia na nikiel - czego unikać?

Czym jest nikiel?

Nikiel to srebrzysto-biały metal o złotawym połysku. Stosowany jest do produkcji przedmiotów codziennego użytku. Nikiel jest powszechnym alergenem kontaktowym. Występuje w biżuterii, ale i innych przedmiotach codziennego użytku takich jak: guziki, klamry pasków, klamki, klucze czy inne metalowe elementy. Nikiel może znajdować się także w detergentach i farbach oraz zanieczyszczać kosmetyki.

U niektórych osób reakcje mogą wywoływać nawet niewielkie ilości niklu spożywane doustnie np. wraz w wodą z kranu czy posiłkami. Nikiel może też uwalniać się z metalowych naczyń kuchennych podczas gotowania. Taka forma manifestacji uczulenia na nikiel jest jednak rzadka.

Alergia na nikiel znacznie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn i może pojawić się nawet u małych dzieci.
Przyczyny uczulenia na nikiel

Kontakt z dużą ilością alergenu sprawia, że pojawiają się objawy uczulenia na nikiel. Szacuje się, że dolegliwości objawiają się na przykład po przyjęciu ponad 0,3 mg tego metalu wraz z pożywieniem.

Ryzyko reakcji alergicznej zwiększa:
•    młody wiek,
•    palenie papierosów,
•    płeć żeńska,
•    alergia na nikiel w rodzinie,
•    alergia na inne metale,
•    kontakt z niklem w pracy.

Rodzaje alergii na nikiel

Alergia na nikiel – objawy

Alergia kontaktowa na nikiel objawia się:
swędzącą wysypką w konkretnym miejscu na ciele, które zetknęło się z metalem (np. dziurki w uszach). 

Alergia pokarmowa to uczulenie na nikiel w pożywieniu, objawia się problemami żołądkowymi lub trudnościami z oddychaniem po zjedzeniu artykułów spożywczych (nikiel w pokarmach).

Zdarzają się również przypadki, gdy pacjent ma wyłączenie uczulenie kontaktowe, a po pewnym czasie zaczyna źle się czuć na skutek zjedzenia konkretnych produktów, wówczas stwierdza się tzw. alergię uogólnioną.

Alergia na nikiel - w czym jest nikiel?

Nikiel nie występuje tylko w jedzeniu, ale może znajdować się także w przedmiotach codziennego użytku. Oto przykładowa lista przedmiotów zawierających nikiel:
•    stopy metali
•    białe złoto
•    biżuteria - kolczyki, klipsy, łańcuszki, pierścionki, bransoletki, zegarki, sztuczna biżuteria
•    guziki spodni
•    zamki błyskawiczne
•    klamry pasków
•    monety
•    klucze
•    igły
•    szpilki
•    nożyczki
•    długopisy
•    sztućce
•    pigmenty
•    pomadki
•    oprawki okularów
•    rozruszniki serca
•    protezy stomatologiczne
•    płyty, gwoździe i śruby ortopedyczne, endoprotezy
•    klawisze maszyny do pisania
•    dym powstający przy lutowaniu
•    detergenty
•    oleje maszynowe

Alergia na nikiel - produkty spożywcze zawierające nikiel

Przy alergii na nikiel należy ograniczyć lub całkowicie wyeliminować z diety produkty, które mogą zawierać ten pierwiastek. Oto tylko niektóre produkty spożywcze, w których znajduje się nikiel:
•    woda pitna
•    margaryna
•    konserwy
•    czekolada
•    kakao
•    groch
•    śledzie
•    cebula
•    kwaśne zupy z naczyń metalowych
•    kukurydza
•    sałata
•    kapusta
•    soja
•    ser topiony
•    koncentraty pomidorowe, ketchup 
•    proszek do pieczenia
•    wiśnie
•    gruszki
•    brzoskwinie
•    banany

Alergia na nikiel – leczenie

Jeśli wystąpi alergia na nikiel przede wszystkim należy unikać wszystkich przedmiotów, które go zawierają. Warto zrezygnować z noszenia sztucznej biżuterii, zegarków i unikać korzystania z innych metalowych produktów. Koniecznie zadbaj o odpowiednią pielęgnację, nawilżanie i natłuszczanie skóry. Pomocne mogą okazać się miejscowo stosowane leki immunosupresyjne czy glikokortykosteroidy. Leki przeciwhistaminowe mogą pomóc złagodzić uczucie swędzenia. 

U osób, u których objawy pojawiają się po doustnym spożyciu niklu, poprawę może przynieść stosowanie diety z małą zawartością niklu, używanie teflonowych, emaliowanych lub aluminiowych naczyń kuchennych czy unikanie stosowania odstanej w rurach wody pitnej.

Jeśli podejrzewasz u siebie uczulenie na nikiel, skontaktuj się z lekarzem, który w oparciu o wywiad i badanie przedmiotowe, pokieruje dalszą diagnostyką. Być może skieruje Cię do alergologa lub dermatologa, który wykona naskórkowe testy płatkowe.