Dorosły kruk waży do 2 kg. Rozpiętością skrzydeł (117-142 cm) dorównuje myszołowowi, ma jednak inną sylwetkę, smukłą głowę i długi ogon. Ptaki na wolności żyją przeciętnie około 10–15 lat, spotykano jednak także ptaki w wieku ponad 40 lat. Znany jest przypadek kruka z londyńskiej twierdzy Tower, który na zamku dożył 44 lat. Kruki tworzą pary na całe życie i razem bronią swojego terytorium. Jako ptaki terytorialne zaciekle odganiają inne ptaki drapieżne. Nie wahają się czasem zaatakować nawet orła.
Kruk świetnie i szybko lata, szybuje i unosi się na wznoszących prądach powietrza. W czasie toków wykonuje akrobacje powietrzne. Zimą kruki zbierają się w grupy, nocują blisko siebie. Charakterystyczne dźwięczne, głębokie, gardłowe i daleko słyszalne krakanie ułatwia rozpoznanie kruka.
Kruk jest wszystkożerny i wszechstronny w znajdowaniu źródeł pożywienia. Je padlinę, owady i odpady spożywcze, ziarna zbóż, jagody, owoce. Pierwotnie ptaki zasiedlały tylko duże i odludne lasy, rozległe, nisko położone tereny. Obecnie kruk zajmuje obrzeża dużych kompleksów leśnych. Spotyka się go w całej Polsce, w tym w górach do 2300 m n.p.m. Jego liczebność wzrasta.
Kruk jest pierwszym ptakiem wymienionym w Biblii. Pojawia się we fragmencie opisującym potop i arkę Noego. Zostaje posłany dla odszukania suchego lądu.
Film „Krucze opowieści…” pokazuje zwyczaje ptaków.