Kolej Transsyberyjska - najdłuższa linia kolejowa na świecie
Kolej Transsyberyjska – sieć linii kolejowych głównie w azjatyckiej części Rosji, wybudowana w latach 1891–1916. Jest to najdłuższa linia kolejowa na świecie, która przekracza 8 stref czasowych, a całkowita długość torów wynosi 9288,8 km. Od 2002 roku całkowicie zelektryfikowana. Około 30% całego eksportu Rosji korzysta z tej linii.
Główny szlak to linia transsyberyjska, która prowadzi z Moskwy do Władywostoku, przez: Niżny Nowogród, Perm, Jekaterynburg, Omsk, Nowosybirsk, Krasnojarsk, Irkuck, Ułan Ude i Czytę.
Drugi szlak to linia transmandżurska, która pokrywa się z linią transsyberyjską do miejscowości Tatarskaja (300 km na wschód od Jeziora Bajkał). Od tego punktu linia kieruje się na południowy wschód w kierunku Chin i kończy swój bieg w Pekinie.
Trzeci szlak – linia transmongolska – pokrywa się z linią transsyberyjską do Ułan Ude na wschodnim wybrzeżu Bajkału. Później kieruje się w stronę Ułan Bator, by zakończyć swój bieg w Pekinie.
Czwartym szlakiem jest Kolej Bajkalsko-Amurska lub Bajkalsko-Amurska Magistrala (BAM). Linia ma długość 4234 km i biegnie około 680–840 km na północ od Kolei Transsyberyjskiej i równolegle do niej. Została wybudowana jako alternatywa dla linii transsyberyjskiej z powodów strategicznych, szczególnie ze względu na bliskość granicy chińskiej.
Historia
Budowę magistrali transsyberyjskiej poprzedzały trzy wydarzenia: ukończenie budowy Uralskiej Drogi Żelaznej z Permu do Jekaterynburga w 1877 roku, przedłużenie jej z Jekaterynburga do Tiumenia w 1880 roku oraz oddanie w tym samym roku do użytku kolejowego mostu na Wołdze i ukończenie budowy linii kolejowej z Moskwy do Orenburga.
W 1891 roku Aleksander III wydał reskrypt nakazujący rozpoczęcie budowy połączenia kolejowego między Uralem a wybrzeżem Pacyfiku. Rozpoczęła się trwająca dwadzieścia pięć lat budowa magistrali transsyberyjskiej.
Budowę rozdzielono na trzy etapy. Stacje stawiane miały być nie rzadziej niż co pięćdziesiąt wiorst (ok. 53 km), tak aby jednotorową linią przejechać mogły co najmniej trzy pary pociągów na dobę. Jeden z najtrudniejszych do budowy odcinków prowadził z Portu Bajkał przez Kułtuk, Słudiankę, Tanchoj do stacji Mysowaja (dzisiejszy Babuszkin). Budowa magistrali transsyberyjskiej zakończona została w 1916 roku, jedenaście lat po pierwotnie planowanym terminie. Od tego dnia pociągi mogły przejechać z Sankt Petersburga do Władywostoku w całości przez terytorium Rosji.
Źródło: niezalezna.pl
