Do tego filmu Coppola przymierzał się od lat 80. "Megalopolis" - psychodeliczna opowieść science fiction

"Megalopolis" to psychodeliczna opowieść science fiction, której pierwszą wersję twórca napisał jeszcze w latach 80. Wtedy nie mógł pozyskać środków finansowych. Później realizacja przesuwała się w czasie m.in. ze względu na zamach na World Trade Center, problemy ze skompletowaniem obsady i pandemię koronawirusa. Jednak Francis gotów był zapłacić naprawdę wysoką cenę za możliwość spełnienia swojego marzenia. I to dosłownie - ostatecznie większość kosztów produkcji pokrył sam. Jak powiedział dziennikarzowi Deadline, nie zależy mu na zdobyciu kolejnych nagród. Chciałby pozostawić po sobie film, który "będzie dla widzów wyzwaniem". Jego scenariusz został zainspirowany Rzymem w okresie upadku republiki i początków cesarstwa.

Obraz przyjęto w Cannes z szacunkiem należnym staremu mistrzowi. Po premierowym pokazie twórcy otrzymali dziesięciominutową owację na stojąco. Krytycy są rozczarowani dziełem, czemu dają upust w recenzjach. Mimo to podczas piątkowej konferencji prasowej Coppola zapewnił, że czuje "mieszankę ulgi i radości", że dopiął swego. Jak przypomniał, kiedy lata temu wpadł na pomysł filmu inspirowanego historią Rzymu, ale osadzonego we współczesnych Stanach Zjednoczonych, nikt nie rozumiał jego koncepcji.

- A przecież Stany Zjednoczone zostały zainspirowane republiką rzymską. Nie chcieliśmy króla, Rzym też go nie chciał, więc wymyślono nową formę władzy, prawo rzymskie. Nawiasem mówiąc, nawet nasze miasta budowano na podobieństwo Rzymu. Wtedy jeszcze nie miałem pojęcia, że fabuła będzie w takim stopniu rezonowała z tym, co dzieje się w Stanach. Zbliżamy się do punktu, w którym Rzymianie tysiące lat temu stracili swoją republikę. Uważam, że to nie politycy będą nadzieją dla naszego kraju, ale artyści. Ich rolą jest uświadamianie, co dzieje się wokół nas

– powiedział.

Pytany o problemy dystrybucyjne "Megalopolis", przez które może ponieść stratę finansową, Coppola zapewnił, że nigdy nie troszczył się o pieniądze. Jak wyjaśnił, jednym z powodów, dla których miał linię kredytową umożliwiającą mu realizację filmu, było to, że w 2008 r. pożyczył 20 milionów dolarów - chciał zbudować winnicę, która uwzględniałaby potrzeby rodzin z dziećmi. 

O problemach Francisa z wprowadzeniem filmu do kin zaczęło być głośno w kwietniu. Branżowe portale, powołując się na opinie anonimowych dystrybutorów, pisały, że film nie przyciągnie widzów przed ekrany i jest trudną do wypromowania, szaloną, artystyczną wizją. Jak podały, żadne z wielkich studiów – takich jak Warner Bros., Disney czy Paramount – nie było zainteresowane dystrybucją. Przed festiwalem w Cannes obraz zyskał francuskiego dystrybutora i został sprzedany na najważniejsze rynki europejskie, m.in. do Wielkiej Brytanii i Hiszpanii. Wciąż nie ma amerykańskiego dystrybutora, ale w czwartek pojawiło się światełko w tunelu – ogłoszono, że trafi do kin Imax jeszcze w tym roku. Nie wiadomo też, czy zadebiutuje równocześnie we wszystkich państwach.

 

Źródło: niezalezna.pl, pap