Wyszukiwanie

Wpisz co najmniej 3 znaki i wciśnij lupę
Lifestyle

Człowiek istotą empatyczną

Empatia była cechą człowieka od początku ludzkości. Od niej zależało zarówno przetrwanie gatunku, jak i sytuacją życiowa jednostki. Współcześnie umiejętność empatii to podstawowa wartość w budowaniu relacji, w dobrym kształtowaniu życia rodzinnego i zawodowego. Warto wiedzieć, skąd się wzięła empatia i jak działa.

Autor: redakcja

Źródła empatii 
Człowiek z samej natury jest  bardzo empatyczny 
Empatia nie jest tym, co nabywamy 
Empatia jest w nas wrodzona gatunkowo
Każdy zdrowy człowiek przychodzi na świat z olbrzymimi możliwościami i gigantycznymi potrzebami bycia z innymi ludźmi
Empatia może jednak być tym, co kształtujemy, rozwijamy i doskonalimy w ciągu całego naszego życia 
Człowiek istotą społeczną  
Historia rozwoju ludzkość (250 tys. lat) jest oparta na funkcjonowaniu w grupie
Konstrukcja i struktura mózgu pozwala na to sprawia, że aż ¾ wszystkich przetwarzanych informacji dotyczy innych ludzi
Ludzki mózg nie ma sensu biologicznie i fizjologicznie, jeśli nie jest otoczony mózgami innych ludzi
Ma to znaczenie nie tylko w sensie rozwoju kulturowego, ale w sensie podstawowego rozwoju psychoemocjonalnego i intelektualnego każdej jednostki
Partie kory mózgowej, które nie mają możliwości otrzymania informacji o innym człowieku, rozwijają się słabo albo w ogóle
Dziecko, które nie zapośredniczy stanów emocjonalnych i języka oraz wielu innych umiejętności od innych ludzi do 12 roku życia, nie jest w stanie się tego później nauczyć w wystarczającym stopniu 
150 – liczba Dunbara 
Brytyjski antropolog Robin Dunbar określił korelację między rozmiarem mózgu naczelnych a średnią wielkością grup społecznych.
Wyjaśnił to w nieformalny sposób jako „liczbę osób, wobec których nie czułby się zakłopotany, gdyby się do nich nie przyłączył, jeśli zdarzyłoby mu się wpaść na nich w barze". 
Człowiek żył w niewielkich (maksymalnie 150-osobowych) grupach zbieraczo-łowieckich. Relacje w takiej grupie były głębokie, jednoznaczne, trwałe, oparte na bardzo precyzyjnym rozpoznaniu i na wyraźnie widocznych emocjach. 
Potrzeba empatii 
Człowiek jest tworem małych grup, które wywarły największy wpływ na rozwój jego mózgu, początki kultury, schematy myślowe, schematy zachowania.
W małej grupie najważniejsze jest to, by doskonale wyczuwać drugiego człowieka, dobrze go widzieć i wiedzieć o nim jak najwięcej.
Ocenianie swoich kompetencji, zdolności i zalet oraz wad na tle innych było istotne, by podjąć decyzję: konkurować, walczyć, wejść w koalicję, układ, umowę.
Empatia była kluczowa, gigantyczny mózg dawał możliwości precyzyjnego wglądu, obserwacji innych na podstawie kilku wrażeń zmysłowych. Empatia była jednym z podstawowych czynników wpływających na rozwój mózgu.
Dwa typy empatii
emocjonalny aspekt empatii.
  – z perspektywy emocjonalnej jest to zdolność do współodczuwania stanów emocjonalnych drugiej osoby,
Obserwowanie i wyobrażenie sobie, co czuje ktoś inny, aktywuje automatycznie szlaki neuronalne odpowiadające za reprezentację stanu osoby obserwowanej. Na tej podstawie możemy rozpoznać emocje u innych i wyrazić je za pomocą gestów lub wyrazu twarzy. 
poznawczy aspekt empatii 
  – z perspektywy poznawczej jest to zdolność do rozumienia przekonań, uczuć i zamiarów innych. 
Pozwala na wyobrażenie sobie i zrozumienie tego, co czuje inna osoba, przez przyjęcie jej punktu widzenia, wyobrażeń czy zamiarów. 
Przy wyobrażeniu sobie, jakie intencje, pragnienia czy przekonania ma inna osoba, dochodzi do aktywacji głównie w korze przedczołowej przyśrodkowej. 
Im bliższe pokrewieństwo lub silniejszy związek emocjonalny, tym silniejsza aktywacja. 
Osoby dorosłe mają trudności w przyjęciu punktu widzenia dzieci i nastolatków  i odwrotnie. 
U osób cierpiących na różne odmiany autyzmu obszar ten nie zostaje aktywowany, co jest powodem niezdolności takich osób do współodczuwania i rozpoznawania emocji u innych. Dzieci, u których jest ona jeszcze niedojrzała, nie potrafią przyjmować cudzej perspektywy i występuje u nich emocjonalne zarażanie (np. zarażanie płaczem u dzieci), które wynika z aktywności układu neuronów lustrzanych. 
Neurony lustrzane 
•    grupy komórek nerwowych (neuronów), które uaktywniają się podczas wykonywania pewnej czynności lub obserwowania jej u innych ludzi 
•    dzięki nim na widok pewnej czynności jesteśmy w stanie niemal natychmiast odgadnąć intencje innego człowieka
•    odpowiadają również za zdolność do rozpoznawania cudzych emocji i intencji wyrażanych niewerbalnie, czyli empatię oraz współczucie
 

Autor: redakcja

Źródło: niezalezna.pl