Choroba Hashimoto – przyczyny i objawy

Kobiety cierpią na choroby niedoczynności tarczycy nawet 8-10-krotnie częściej niż mężczyźni. Problem ten dotyczy głównie osób w wieku 40-50 lat. W Polsce obserwuje się ciągły i stale zwiększający się wzrost nowych zachorowań.

W walce z chorobą istotne jest szybkie diagnozowanie oraz wdrożenie leczenia, przywracającego równowagę hormonalną ale i poprawę jakości życia. W przezwyciężeniu choroby ogromną rolę odgrywa prawidłowo zbilansowana i ułożona pod kątem konkretnych składników dieta. Anna Kowalczyk i Tomasz Antoniszyn w swojej książce pt. „S.O.S. dla tarczycy. Dieta w Hashimoto” szeroko omawiają skalę występowania choroby,  przyczyny i objawy oraz jej leczenie głównie przez zdrowy tryb życia i właściwą dietę.

Dlaczego choroby z zakresu autoagresji występują coraz częściej w naszej populacji?

W świetle najnowszych badań i teorii  można wywnioskować, iż na przestrzeni dziejów otoczenie człowieka zmieniło się szybciej, niż nasze organizmy zdołały się do niego przystosować. Niebagatelny wpływ na nasze zdrowie ma także obecny styl życia, siedzący tryb pracy, wszechobecny pośpiech, towarzyszący mu stres oraz zmiana sposobu uprawy roślin i hodowli zwierząt. Wszechobecne środki czystości, dodatki do żywności i pestycydy stały się codziennością. Te wszystkie aspekty miały bardzo duży wpływ na zachwianie naszej tolerancji immunologicznej i znacząco zaburzyły funkcjonowanie tego skomplikowanego układu, jakim jest system odpornościowy.

Tarczyca zaliczana jest do jednego z najważniejszych gruczołów dokrewnych w organizmie człowieka, a jego nieprawidłowe działanie może mieć negatywne konsekwencje dla całego ustroju.

Działanie hormonów tarczycy
Hormony tarczycy mają wielokierunkowe działanie w naszym organizmie, mają między innymi wpływ na:  perystaltykę jelit, profil metaboliczny organizmu, na biodegradację oraz syntezę cholesterolu, na procesy rozkładu tłuszczu, tętno, temperaturę ciała, siłę mięśni, cykl menstruacyjny, system nerwowy, masę ciała, pracę płuc. 

Do schorzeń, które mogą być  spowodowane przez niewydolność gruczołu  należą stany zapalne tarczycy. Ich przyczyny mogą być różne, odmienne mogą być również objawy kliniczne. Do chorób zapalnych tarczycy można zaliczyć:
ostre infekcyjne zapalenie tarczycy, ostre nieinfekcyjne zapalenie tarczycy, podostre zapalenie tarczycy (choroba Quervaina), autoimmunologiczne zapalenia tarczycy (choroba Hashimoto, poporodowe i bezobjawowe zapalenia tarczycy).

Choroba Hashimoto (opisana po raz pierwszy w 1912, nazwa pochodzi od nazwiska odkrywcy) należy do jednej z najczęściej występujących chorób gruczołu tarczowego wynikających z autoagresji. 

Schorzenie to przeważnie dotyczy kobiet pomiędzy 30-65 rokiem życia, jednakże coraz częściej dochodzi do zachorowań także u młodszych kobiet i dziewcząt. Po 60 roku życia wyraźnie widać nasilenie zapadalności na Hashimoto. 

Przyczyny choroby Hashimoto 
Choroba ma podłoże bardzo złożone i wieloczynnikowe. Ogromną rolę odgrywają tu czynniki zarówno genetyczne, immunologiczne, środowiskowe, jak i żywieniowe.

Geny
Prawdopodobieństwo zachorowania krewnych pierwszego stopnia (rodzice-dzieci) wynosi ponad 50%. Z badań wynika, że nawet zdrowi krewni osoby chorej na Hashimoto cechują się podwyższonym stężeniem przeciwciał przeciwko tkance tarczycy. 

Zakażenia wirusowe i bakteryjne
Przypuszcza się, że bakterie oraz szczególnie wirusy mogą przyczyniać się do wystąpienia choroby Hashimoto. Jeśli nasz organizm zaatakuje jakiś mikrob, który  w swojej strukturze jest podobny do budowy gruczołu tarczowego, układ odpornościowy produkuje przeciwko nim przeciwciała. W takim przypadku bywa tak, że nasz organizm zaatakuje także niejako omyłkowo tarczycę ze względu na podobną budowę do atakującego mikroustroju. Jeśli chodzi o bakterie, to najbardziej niebezpieczne są bakterie jelitowe.

Czynniki środowiskowe
Największy wpływ ma obciążenie organizmu jodem. Do leków, które mogą sprzyjać rozwinięciu się tego schorzenia należą zawierające ogromne ilości jodu leki nasercowe (amiodaron) lub interferon, który stosowany jest w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C i stwardnienia rozsianego.
Kolejną przyczyną jest silny stres oraz urazy natury psychicznej, które doprowadzają do negatywnych zmian w układzie odpornościowym. Do czynników środowiskowych zaliczamy także regulację hormonalną. Przypuszcza się, że  żeńskie hormony płciowe tj. estrogeny są czynnikami wyzwalającymi chorobę. Hashimoto często pojawia się w fazach „przestrojenia” hormonalnego organizmu, np. w okresie dojrzewania, wystąpienia pierwszej menstruacji u dziewczynek, ciąży, po poronieniu lub po odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych. 
O sprzyjanie chorobie podejrzewa się także czynniki żywieniowe. Są to na przykład niedobory żelaza, cynku i selenu w diecie lub spożywanie silnych alergenów pokarmowych, które mogą nasilić odpowiedź ze strony układu odpornościowego. Naukowcy stawiają nacisk głównie na gluten i laktozę. Natomiast nadmiar jodu w spożywanej żywności jest bardzo ważnym czynnikiem ryzyka wystąpienia choroby. 

Mikroflora jelitowa a funkcjonowanie tarczycy
Choroby autoimmunologiczne, w tym choroba Hashimoto, są ściśle związane z układem pokarmowym i towarzyszy im zwiększona przepuszczalność jelitowa. Przyczyną zespołu nieszczelnego jelita może być silny, przewlekły stres, infekcje
bakteryjne, wirusowe lub grzybicze, menopauza, zażywane leki, w tym antybiotyki, nieprawidłowa dieta. Objawem niekorzystnego przerostu bakteryjnego są zazwyczaj wzdęcia, biegunki, zaparcia, ból brzucha oraz inne zaburzenia czynnościowe jelit. 

Jak rozpoznać Hashimoto?
Objawy choroby Hashimoto nie są łatwe do zauważenia i prawidłowego zdiagnozowania, ponieważ jej początek może być bardzo podstępny i ukryty. Przez wiele lat objawy wynikające z toczącego się procesu chorobowego mogą wcale nie występować lub pozostawać słabo nasilone. W tym czasie chory zazwyczaj odczuwa jedynie okresowe obniżenie nastroju, przejściową depresję lub inne symptomy związane z samopoczuciem psychicznym. U niektórych chorych zaczynają się pojawiać zaburzenia lipidowe, których obrazem staje się podwyższone stężenie „złego” cholesterolu LDL.
Po fazie łagodnej nadczynności proces chorobowy przechodzi w postać przewlekłej niedoczynności narządu. W tym czasie na pierwszy plan wysuwają się takie objawy jak osłabienie, przewlekłe zmęczenie nawet po odpoczynku, nadmierna senność, a także zaburzenia koncentracji i uwagi. Chorzy skarżą się na kłopoty z pamięcią; zmniejsza się także chęć i tolerancja wysiłku oraz narasta ciągłe uczucie zimna, zwłaszcza rąk i nóg w godzinach wieczornych. 
Bardzo często współwystępuje także nadmierne rogowacenie się naskórka, zwłaszcza w okolicach łokci i kolan, a także zgrubienie rysów twarzy i obrzęk powiek oraz dłoni.
Objawem, który powinien zaniepokoić i pokierować w stronę zdiagnozowania przyczyny problemu u kobiet mogą być zaburzenia cyklu menstruacyjnego manifestujące się obfitymi krwawieniami miesięcznymi.
Bywa, że do odkrycia choroby Hashimoto skłaniają niepowodzenia starających się o potomstwo par.
 

 

Źródło: niezalezna.pl

#choroba Hashimoto