Wystawa „Między obrazami”. Katolicyzm namalowany od nowa

O ekspozycji portal Niezalezna.pl rozmawia z jej kuratorem Juliuszem Gałkowskim.

Wystawę Beaty Stankiewicz, którą do 15 września można obejrzeć w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej - „Między obrazami”, poświęciliście Państwo 15. pracom artystki, które symbolicznie umieściliście między jeszcze dwoma dziełami – o tytułach „Kassel” oraz „Fiat”. Co przedstawiają te dwa obrazy i czemu właśnie je wybrano na centralne obiekty tej wystawy?

Praca „Kassel” ukazuje kobietę trzymającą na rękach dziecko. Jest to współczesny obraz macierzyństwa, będącego kolejnym ogniwem w trwającym tysiąclecia łańcuch przedstawiania tego, frapującego artystów, motywu. Obraz, będący zarazem autoportretem Beaty Stankiewicz, prezentuje macierzyństwo bez patosu, ale jednocześnie w bardzo czuły sposób. „Fiat” jest z kolei jedną z wersji Zwiastowania, niesłychanie ważnego motywu w sztuce chrześcijańskiej. Obraz powstał przy okazji udziału artystki w projekcie „Namalować katolicyzm od nowa” realizowanym przez Fundację św. Mikołaja.

Wybór tych dwóch obrazów ma jeszcze jedną przyczynę, są to, niezalenie od tematów, bardzo dobre prace malarskie, one właśnie narzuciły nam układ obrazów w całej ekspozycji.

Zatem – jakie prace umieszczono między „Kassel” oraz „Fiat”? Na które zwróciłby Pan szczególną uwagę widza? Jak określiłby Pan styl prac malarki?

Wystawa w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej jest próbą ukazania najważniejszych motywów twórczości Stankiewicz, portretów, wnętrz oraz malarstwa sakralnego. Widz stojąc pomiędzy „Kassel” a „Fiat” poznaje przekrój jej twórczości.

Twórczość tej artystki jest malarstwem przedstawieniowym, realistycznym, jednakże – jak wskazuje np. dyrektorka Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie (MOCAK) Anna Maria Potocka, jest to „realizm obrazów, nieukazywanego przez nie świata”. Tematy są dla Stankiewicz pretekstami do tworzenia wspaniałych barwnych kompozycji. Warto spojrzeć na wnętrze „Pokoju nr 32”, opierające się na kontrastach różu i czerni, budujące niepokojącą widza atmosferę. Podobnie rzecz się ma z dziedzińcami czy wnętrzami kościołów. To jest malarstwo tajemnicy i emocji.

Zna Pan artystkę od lat – jaki był Pana klucz w dobieraniu prac przedstawionych na wystawie „Między obrazami”?

Beata Stankiewicz jest niewątpliwie w czołówce współczesnego malarstwa polskiego. Celem wystawy było ukazanie najważniejszych motywów jej aktualnej twórczości. Są to obrazy różnych rozmiarów i tematów. Ale nie ukrywam że - ponieważ wystawa jest prezentowana w Muzeum Archidiecezjalnym - jednym z jej celów było pokazanie drogi Beaty Stankiewicz do malarstwa sakralnego. Stąd obecność dwóch Zwiastowań oraz studia głów, gdzie - „Mandylion” jest twarzą Chrystusa z jej obrazu Jezusa Miłosiernego, zaś „Miriam”, obraz prezentowany na plakacie wystawy, jest studium obrazu Matki Bożej namalowanego dla kościoła parafialnego w Parlinie [woj. kujawsko-pomorskie].

Ale malarstwo sakralne jest jedynie jedną z wielu dróg malarskich artystki i z całą pewnością nie definiuje jej w pełni, stąd przekrojowy charakter wystawy.

Wczytuję ocenę...