Bieda i skrajne ubóstwo. Kogo najczęściej dotyka ten problem?

Najmniejszy odsetek osób skrajnie ubogich w Polsce jest wśród starszych, powyżej 65 lat, a największy wśród dzieci do 17 lat - pisze Polski Instytut Ekonomiczny (PIE) w Tygodniku Gospodarczym. „Spadek ubóstwa skrajnego przyspieszył w 2016 r. wraz z wprowadzeniem programu Rodzina 500+” - zauważyli jednocześnie analitycy Instytutu.

ms | Niezalezna.PL

Frantisek Krejci; pixabay.com / Creative Commons CC0

„W tej pierwszej grupie ubóstwo skrajne dotyka 3,8 proc. populacji, natomiast w tej drugiej 4,5 proc. według danych za 2019 r.”.

- czytamy w analizie Polskiego Instytutu Ekonomicznego.

Jak zauważa Polski Instytut Ekonomiczny, różnice w zasięgu ubóstwa między grupami wiekowymi nie są znaczące, ale taka sytuacja ma miejsce dopiero od 2017 r. We wcześniejszych latach ubóstwo wśród dzieci było wyraźnie wyższe niż w pozostałych grupach wiekowych.

„Jeszcze w 2014 r. ubóstwo skrajne dotyczyło co dziesiątego dziecka w Polsce. Jego spadek rozpoczął się w 2015 r., a przyspieszył w 2016 r. wraz z wprowadzeniem programu Rodzina 500+”.

- czytamy.

W latach 2014-2017 spadło także ubóstwo wśród osób w wieku produkcyjnym (18-64 lat) – z 7,0 do 4,4 proc.

„W tym przypadku prawdopodobnie jest to efekt kombinacji wdrażanych programów socjalnych oraz wyraźnej poprawy sytuacji na rynku pracy (z 9,0 proc. w 2014 r. do 4,9 proc. w 2017 r.)”

- wynika z analizy.

Instytut zauważa, że od lat na niezmienionym poziomie pozostaje ubóstwo wśród osób starszych. Dotyczy ono mniej więcej co 25. osoby w wieku 65+.

„Relatywnie niski odsetek osób skrajnie ubogich wśród osób starszych może być zaskakujący, gdyż w debacie publicznej często to właśnie te osoby kojarzone są z ubogimi”.

- zauważa Polski Instytut Ekonomiczny.

Instytut podaje, że przeciętna emerytura (około 2200-2300 zł w przypadku świadczeń z ZUS) – główne źródło utrzymania osób starszych – jest wyraźnie niższa od średniej płacy, wynoszącej około 5000 zł.

„Na sytuację materialną gospodarstw domowych kluczowy wpływ ma jednak ich skład osobowy. W przypadku osób starszych najczęściej są to gospodarstwa 1- lub 2-osobowe, w których każdy z członków osiąga dochód. W przypadku rodzin z dziećmi są to gospodarstwa wieloosobowe, w których dochód osiąga tylko jedna lub dwie osoby. W konsekwencji, gdy dochód żywicieli rodziny jest niski i rozkłada się na dużą liczbę osób, wynik dzielenia dochodu jest często niższy niż wartość minimum egzystencji”

- napisano.

Źródło: niezalezna.pl, PAP

#500 plus #styl życia #skrajne ubóstwo #bieda