Opiekę nad bazyliką sprawują mnisi greccy i ormiańscy. Na terenie Groty Narodzenia znajduje się Kaplica Żłóbka, która jest własnością franciszkanów jako oficjalnych przedstawicieli Kościoła katolickiego.
W 2012 roku bazylikę wraz z całym kompleksem wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Historia
Pierwszą bazylikę chrześcijańską w Betlejem wzniosła matka cesarza Konstantyna Wielkiego święta Helena w miejscu, w którym dla zatarcia chrześcijańskiego kultu poganie zasadzili gaj poświęcony Adonisowi. Budowę zaczęto w 327 roku, a zakończono w 333 roku. Obecną formę architektoniczną budowla uzyskała w wyniku przebudowy w 565 roku za czasów cesarza Justyniana I Wielkiego.
Bazylika uniknęła zburzenia podczas najazdu perskiego w 614 roku. Legenda głosi, iż dowódca perski Szarbaraz był poruszony wizerunkiem Trzech Króli w szatach wschodnich, które przypominały jego własne i jego żołnierzy.
W czasach wypraw krzyżowych władcy chrześcijańscy poczynili znaczące przeróbki w wewnętrznej strukturze świątyni. Pierwszy król Jerozolimy Baldwin I z Boulogne był koronowany w bazylice w Uroczystość Bożego Narodzenia 1100 roku.
Po zdobyciu Ziemi Świętej, w tym Betlejem, w 1187 roku przez wojska Saladyna, na prośbę biskupa Salisbury Huberta Waltera zezwolono na sprawowanie łacińskiej liturgii w bazylice.
Od XIV w. rozpoczął się okres sporów o prawo własności do sanktuarium betlejemskiego między przedstawicielami Kościoła łacińskiego, tzn. franciszkanami i przedstawicielami Prawosławnego patriarchatu Jerozolimy reprezentowanego przez mnichów pochodzących z Grecji. Prawo celebracji i pieczy nad poszczególnymi częściami bazyliki, nie wyłączając samej Groty Narodzenia, zależało od tego, który z narodów popierających franciszkanów lub mnichów prawosławnych zyskiwał większą przychylność Istambułu.
Z 1717 roku pochodzi istniejąca do dzisiaj srebrna gwiazda z napisem "Hic de Virgine Maria Jesus Christus natus est" w miejscu narodzenia, w centralnej niszy groty. Grecy odebrali franciszkanom bazylikę wraz z ołtarzem Narodzenia Pańskiego w 1757 roku. W 1847 roku została przez nich usunięta srebrna gwiazda, co było jedną z przyczyn rozpoczętej kilka lat później wojny krymskiej, w której chodziło m.in. o prawa duchowieństwa prawosławnego, względnie katolickiego do opieki nad miejscami świętymi i niemułzumańską ludnością imperium tureckiego.
Wokół bazyliki powstały w ciągu wieków klasztory trzech największych wspólnot zakonnych, które w różnych okresach opiekowały się tym jednym z najważniejszych sanktuariów chrześcijańskich. Do Bazyliki Narodzenia przylegają: klasztor grecki, klasztor ormiański, konwent franciszkanów z Kościołem św. Katarzyny Aleksandryjskiej i domem pielgrzyma "Casa Nova".
Źródło: niezalezna.pl
