Babia Góra - Królowa Beskidów

Według innego podania, jest to stos kamieni wysypany przez babę olbrzymkę. I jeszcze inne tłumaczy nazwę tym, że w jaskiniach Babiej Góry zbójnicy trzymali swoje branki.
Z uwagi na swoją wysokość Babia Góra nazywana jest Królową Beskidów, natomiast z powodu zmiennych warunków – zwana jest Kapryśnicą i Matką Niepogód. Orawianie nazywają ją Orawską Świętą Górą.

Babiogórski Park Narodowy – znajduje się w powiecie suskim i nowotarskim (województwie małopolskim) przy granicy ze Słowacją. Po słowackiej stronie istnieje park krajobrazowy „Horná Orava”. Obejmuje północną i południową stronę masywu Babiej Góry włączając najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego – Diablak (1723 m n.p.m.).

Botanicznym symbolem parku jest okrzyn jeleni – bylina osiągająca 2 m wys., z okazałymi baldachami biało-zielonych kwiatów.Występuje tylko na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego.

Fauna
105 gatunków ptaków (wliczając dzięcioły i puchacze). Ssaki takie jak jelenie, rysie, wilki i niedźwiedzie.
Owady, zwłaszcza chrząszcze, wliczając unikatowe gatunki.

Flora
Na terenie parku opisano 650 gatunków roślin naczyniowych, prawie 280 gatunków mchów oraz liczne porosty, glony i wątrobowce. Występuje tutaj 70 gatunków wysokogórskich oraz 54 objęte ochroną gatunkową. M.in. mają tu swoje stanowiska tak rzadkie w Polsce gatunki roślin, jak: okrzyn jeleni, rogownica alpejska, wyblin jednolistny, turzyca pchla, tocja karpacka, tojad morawski, zimoziół północny.  

Na Babiej Górze widoczny jest piętrowy układ roślinności górskiej. Są to następujące piętra wraz z charakterystycznymi roślinami:
•    regiel dolny (700–1150 m n.p.m.): buk zwyczajny, świerk pospolity, jodła (sięgają do 45 m wysokości i 350 cm obwodu pnia; zobacz: Gruba Jodła), żywiec cebulkowy, czosnek niedźwiedzi
•    regiel górny (1150–1350 m n.p.m.): świerk
•    piętro kosodrzewiny (1350–1650 m n.p.m.): kosodrzewina, jarzębina, kostrzewa pstra, zawilec narcyzowy, goździk okazały, lilia złotogłów
•    piętro alpejskie (1650 – 1725 m n.p.m.): sit skucina, kosmatka brunatna, rogownica alpejska (endemit babiogórski)

Historia 
Park został utworzony w 1954 roku. Rezerwat ścisły obejmował 1049,89 ha, a rezerwat częściowy 624,89 ha. Na fakt utworzenia Babiogórskiego Parku Narodowego wpłynęło wiele czynników, między innymi klasycznie wykształcony układ pięter roślinnych, zespół roślinności naskalnej i jedyne w Polsce stanowiska roślin: okrzynu jeleniego i rogownicy alpejskiej. W partii szczytowej Babiej Góry występuje jedyne w Beskidach piętro halne oraz wiele zanikających stawków osuwiskowych.

W 1977 roku objęto Babią Górę w granicach Parku Narodowego statusem rezerwatu biosfery i włączono do programu UNESCO-MAB „Człowiek i biosfera”. W 1997 roku powiększono obszar parku do 3391,55 ha. Utworzono również otulinę o powierzchni 8437 ha.

Kamienny obelisk został ustawiony przez Węgrów (1876 r.), na pamiątkę wejścia na szczyt w 1806 roku arcyksięcia Józefa Habsburga. Pierwszy postawiono tutaj w 1846 r. (w 40. rocznicę), ale został zniszczony podczas Wiosny Ludów. Na obelisku wykuty jest napis w języku węgierskim.

 Obok obelisku znajduje się płyta skalna(pochodzi z rumowiska Babiej Góry) z wyrytym tekstem: „74 Górnośląski Pułk Piechoty dla uczczenia Czynu Legionowego i jego twórcy, pierwszego marszałka Polski Józefa Piłsudskiego”. Po śmierci Piłsudskiego na Babiej Górze i na kilku innych okolicznych szczytach zapalono symboliczne ogniska, a ziemię z Babiej Góry w dekoracyjnej urnie złożono u grobu marszałka.

Obelisk z tablicą pamiątkową jest poświęcony papieżowi Janowi Pawłowi II. Znajduje się po stronie słowackiej, został ufundowany przez mieszkańców czterech słowackich wsi spod Babiej Góry na pamiątkę pielgrzymek papieża na Słowację. Na jego tylnej ścianie znajdują się z napisy w języku polskim i angielskim.

Kamienny ołtarz polowy znajduje się po słowackiej stronie. Co roku w niedzielę ok. 15 września odprawiana jest przy nim msza święta, tzw. GOPR-owska.

Statuetka Matki Bożej Królowej Babiej Góry i tablica z brązu upamiętniająca Kongres Eucharystyczny i Rok Maryjny 1987 znajduje się od strony Akademickiej Perci. Statuetka, umieszczona przez ratowników GOPR w 1984 r. jest wyrazem wdzięczności za ocalenie papieża Jana Pawła II podczas zamachu na jego życie.

Kamienny mur o długości ponad 10 metrów, wybudowany został przez turystów z kamieni rumowiska Babiej Góry. Pełni rolę wiatrochronu.

Perć Akademików – jeden z najciekawszych, ale i najtrudniejszych pieszych szlaków prowadzących na Babią Górę. Znakowany jest na żółto, znajduje się niedaleko od schroniska na Markowych Szczawinach. Jest szlakiem jednokierunkowym przeznaczonym tylko do podchodzenia. Prowadzi od Skrętu Ratowników, jak sama nazwa wskazuje i stąd też się wywodzi, tędy chodzą najczęściej ratownicy GOPR-u na Babią Górę. Wyznakował go w 1925 r. Władysław Midowicz, znany polski geograf, meteorolog, działacz turystyczny oraz gospodarz schroniska na Markowych Szczawinach w latach 1932-37.
Szlak poprowadzony jest od najbardziej stromej północnej strony szczytu. Na trudniejszych odcinkach zamontowane są łańcuchy i klamry (jedyny szlak w Beskidach z takimi ułatwieniami). Ze względu na zagrożenie lawinowe szlak jest zamykany zimą.
Poprzednie nazwy to: „Perć na Babią Górę”, „Skalna Perć”, „Perć Taternicka”. Autorem nazwy „Perć Akademików”jest Władysław Midowicz. Szlak obecnie nazywany jest „Akademicką Percią”.

Wypadki na Babiej Górze – zdarzają się najczęściej w okresie jesienno-zimowym, kiedy nieświadomi zagrożeń turyści zlekceważą warunki pogodowe, a te potrafią się zmienić radykalnie, nie na darmo góra jest zwana Kapryśnicą i Matką Niepogód. Do jednych z największych wypadków doszło 14 lutego 1935 roku, podczas zawodów narciarskich. Zginęły wówczas 4 osoby – cała ekipa reprezentująca Klub Sportowy „Beskid” – Andrychów. W maju 2013 w pobliżu żlebu Poszukiwaczy Skarbów rozbiła się awionetka, w wypadku zginęły 3 osoby. Głośno było o śmierci ultramaratończyka, który zginął 14.02.2015 r. podczas treningu na Babiej Górze.
 

 

 

Źródło: niezalezna.pl

#Babia Góra