Odzyskane popiersie Diany z kolekcji Stanisława Augusta
Popiersie bogini Diany, jedno z najdroższych popiersi w kolekcji Stanisława Augusta Poniatowskiego, odzyskane przez Polskę po ponad 70 latach od jego zaginięcia w zawierusze wojennej, można oglądać do 25 sierpnia. Wystawa jest zorganizowana w ramach cyklu Utracone – Odzyskane, który prezentuje odzyskane przez Polskę dobra kultury, zagrabione podczas II wojny światowej. Działania restytucyjne, prowadzone przez Wydział Strat Wojennych w Departamencie Dziedzictwa Kulturowego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zaowocowały w ostatnich latach powrotem do polskich instytucji kultury wielu dzieł sztuki, wśród których znajdują się rzeźby i obrazy dawnych mistrzów i znamienitych polskich malarzy.
Kordegarda ze swoją historią to kultowe miejsce na mapie Warszawy. To nie tylko galeria, w której odbywają się wystawy promujące polską sztukę i przypominające o naszym dziedzictwie, ale też miejsce spotkań z ciekawymi ludźmi, koncertów oraz warsztatów. Zależało nam, by podczas pierwszej ekspozycji po remoncie zaprezentować w naszej galerii kolejne ważne i piękne dzieło, które wróciło do Polski dzięki zaangażowaniu i wysiłkom Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. To już czwarta wystawa NCK z cyklu „Utracone-Odzyskane”. Będą kolejne.
– powiedział dr hab. Rafał Wiśniewski, prof. UKSW, dyrektor Narodowego Centrum Kultury.
Tegoroczna wystawa w Kordegardzie pozwoli pokazać wyjątkową urodę popiersia Diany dłuta Jean Antoine Houdona, którego prace podziwiał król Stanisław August Poniatowski, zachwyciło króla-filozofa, zwolennika idei postępowych, a także wielbiciela kobiecej urody. Stało się perłą jego rzeźbiarskiej kolekcji. Było również jedną z najdroższych rzeźb, którą kupił Stanisław August. W inwentarzu nadwornego malarza Marcello Bacciarellego z 1795 r. odnotowano, że stanowi część Królewskiej Kolekcji Rzeźby, eksponowanej w Pałacu na Wyspie.
Jean-Antoine Houdon był wybitnym francuskim rzeźbiarzem XVIII wieku. Jego rzeźbiarskie popiersia współczesnych znanych postaci Oświecenia: polityków, filozofów, naukowców oraz arystokratów, zdobiły niejeden arystokratyczny a nawet królewski salon. Urodził się w 1741 w Wersalu. Po skończeniu Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w 1761 roku, udał się do Rzymu, by tam kontynuować studia nad antyczną rzeźbą. Po 10-letnim pobycie w Wiecznym Mieście powrócił na stałe do Paryża, szybko zyskując uznanie i popularność. Tworzył liczne rzeźby alegoryczne o tematyce mitologicznej oraz portrety. Te ostatnie były nie tylko wiernym oddaniem podobieństwa modela, ale też znakomitym uchwyceniem jego charakteru. Rzeźba Diany Łowczyni cieszyła się ogromną popularnością wśród współczesnych. Zamawiano jej kopie w marmurze, brązie i gipsie. Marmurowe wersje wybierali zwłaszcza europejscy władcy, w tym dwór francuski.
Źródło: nck.pl
