Gliński powiedział, że idea powołania Muzeum dotarła do niego od dyrektora Żydowskiego Instytutu Historycznego im. Emanuela Ringelbluma prof. Pawła Śpiewaka.
Będziemy to we współpracy z ŻIH-em organizowali. Chcemy, żeby to była instytucja kultury niezależna, instytucja państwowa – Muzeum Getta Warszawskiego, które będzie opowiadało nie tylko o tym większym getcie, ale także o wszystkich innych; będzie także takim warszawskim, polskim odpowiednikiem Muzeum Holokaustu.
– podkreślił minister kultury.
Warszawskie getto było największym spośród założonych przez Niemców na okupowanych przez nich terenach. Według spisu dokonanego na rozkaz władz niemieckich przez Judenrat w październiku 1939 r. w Warszawie przebywało ok. 360 tys. Żydów. Ich liczba zwiększyła się po zarządzeniu wydanym 30 października 1939 r. przez Heinricha Himmlera, które nakazywało przesiedlenie ludności polskiej i żydowskiej do Generalnego Gubernatorstwa z ziem włączonych do Rzeszy. W jego wyniku od listopada 1939 r. do października 1940 r. do Warszawy przybyło ok. 90 tys. Żydów. Mimo iż liczba mieszkańców getta na skutek wysokiej śmiertelności i ucieczek pozornie malała, to kolejne migracje wciąż zagęszczały getto, którego terytorium kurczyło się. W marcu 1941 r. liczba mieszkańców getta osiągnęła maksimum i wynosiła ok. 460 tys.
22 lipca 1942 r. Niemcy rozpoczęli likwidację – 254 tys. Żydów wywieziono do obozu zagłady w Treblince, 11 tys. skierowano do obozów pracy, na miejscu rozstrzelano ok. 6 tys. W getcie pozostało ok. 60 tys. osób, blisko połowa nielegalnie.