Wyszukiwanie

Wpisz co najmniej 3 znaki i wciśnij lupę
Kultura i Historia

30 marca 1970 r. rozpoczęto przesuwanie Pałacu Lubomirskich

Niemcy spalili budynek podczas oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 r.

Autor:

Niemcy spalili budynek podczas oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 r. Po wojnie został odbudowany pod kierunkiem Tadeusza Żurowskiego, przy czym przywrócono jego klasycystyczny wygląd i projekt autorstwa Joachima Hempla.W 1970 r. marszałek Marian Spychalski (z wykształcenia architekt) zdecydował o przesunięciu pałacu z pierwotnego miejsca, tak by zamykał kompozycję Osi Saskiej. Pałac Lubomirskich, odcięty od fundamentów, obrócono o ponad 70 stopni w stosunku do pierwotnego położenia, niszcząc przy tym historyczny układ Osi Saskiej.

Całą operację opracował Aleksander Mostowski. Trwała półtora miesiąca, od 30 marca do 18 maja 1970. Pałac odcięto od murów i fundamentów i na specjalnych kratownicach, po torach, powoli przesuwano na wyznaczone miejsce.



Do przesunięcia budynku użyto 10 dźwigników hydraulicznych. Nie zanotowano żadnych istotnych trudności. Część kratownic i podtorza (belki obrzeżne) została pod pałacem. Po ukończeniu całości robót nie stwierdzono żadnych odkształceń murów budynku. Całkowite osiadanie nie przekroczyło 20–30 mm.

W 1985 r. przed pałacem wzniesiono monumentalny pomnik „Poległym w Służbie i Obronie Polski Ludowej” autorstwa Jana Bohdana Chmielewskiego, zwany przez warszawiaków „pomnikiem utrwalaczy” lub „ubeliskiem”. Pomnik rozebrano w 1991 r.

Autor:

Źródło: wikipedia.pl,niezalezna.pl